نمایش مبدأ برای مول، یولیوس فون (۱۸۰۰ـ۱۸۷۶)


مول، یولیوس فون (۱۸۰۰ـ۱۸۷۶)(Mohl, Julius von)

{{جعبه زندگینامه
|عنوان = یولیوس فون مول
|نام =Julius von Mohl
|نام دیگر=ژول مول
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=۱۸۰۰م
|تاریخ مرگ=۱۸۷۶م
|دوره زندگی=
|ملیت=آلمانی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=تحصیل در دانشگاه توبینگن و مدرسه زبان های شرقی پاریس
| شغل و تخصص اصلی =ایران شناس
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|مکتب =
|سمت =دانشیار ادبیات شرقی در دانشگاه توبینگن (۱۸۲۶ـ۱۸۳۳)، استاد زبان فارسی در کولژ دوفرانس (از ۱۸۴۷)، دبیر و سپس رییس انجمن آسیایی پاریس
|جوایز و افتخارات =
|آثار =نامه های آقای بوتا درباره اکتشافات خرساباد (۱۸۴۵) 
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =خاورشناسی
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}(یا: ژول مول) ایران‌شناس آلمانی. در دانشگاه توبینگن درس خواند. در ۱۸۲۳ برای پژوهش زبان‌های شرقی و تاریخ مشرق‌زمین به پاریس رفت و در مدرسۀ زبان‌های شرقی پاریس به فراگیری زبان و ادبیات فارسی پرداخت. دانشیار ادبیات شرقی در دانشگاه توبینگن (۱۸۲۶ـ۱۸۳۳)، استاد فارسی در کولژ دوفرانس (از ۱۸۴۷)، و دبیر و سپس رئیس انجمن آسیایی پاریس بود. کار مهم او نشر متن ''شاهنامۀ'' فردوسی و ترجمۀ آن به نثر فرانسه در ۷ جلد است (۱۸۳۸ـ۱۸۶۶) که جلد هفتم و پایانی آن را، باربیه دومنار، پس از مرگ ژول، به‌انجام رسانید (۱۸۷۸). از دیگر آثارش: ''نامه‌های آقای بوتا دربارۀ اکتشافات خرساباد'' (۱۸۴۵) دربارۀ کشفیات آشور قدیم که پول امیل بوتا آن را در نزدیکی خرساباد پیدا کرد؛ ''پاره‌هایی دربارۀ دین زردشت''، با همکاری یولیوس ولهاوزن (۱۸۲۹)؛ ترجمۀ باب‌های ۸ ـ۱۰ ''مجمل‌التواریخ'' به فرانسه. گزارش‌های مول به انجمن آسیایی از ۱۸۴۰ تا ۱۸۶۷ را همسرش با نام ''بیست‌وهفت سال از تاریخ خاورشناسی'' به‌چاپ رسانید (۱۸۷۹ـ۱۸۸۰).<br/> <!--38512000-->

[[Category:خاورشناسی]] [[Category:(خاورشناسی)ایران]]