نمایش مبدأ برای نسیمی، عمادالدین علی (۷۷۱-۸۲۰ق)


نسیمی، عمادالدین علی (۷۷۱-۸۲۰ق)<br>
<p>عارف و شاعر ایرانی. زادگاه او را تبریز، شیراز، شروان و نسیم بغداد گفته‌اند. مدتی در شروان و نواحی قفقاز و باکو و روزگاری دراز نیز در تبریز به‌سر برد. به فضل‌الله نعیمی ارادت می‌ورزید و در سفر و حضر با او بود. یکی از چهار خلیفۀ نزدیک و داماد فضل‌الله بود و برای ترویج اندیشه‌های حروفیه بسیار کوشید. پس از قتل فضل‌الله به آناتولی رفت و با علی‌الاعلی جانشین فضل‌الله به مناظره و رقابت پرداخت. سرانجام نسیمی نیز به‌فرمان حکمرانان و به خواست علمای هم‌روزگارش به‌اتهام بی‌دینی کشته شد. نسیمی به فارسی، ترکی و عربی شعر می‌سرود و همۀ اندیشه‌ها و آرای خود را با شعر بیان می‌کرد و از شعرای پیشین، به‌ویژه مولوی و حافظ، پیروی می‌کرد. اثرش'' دیوان'' به فارسی و ترکی است (استانبول ۱۲۶۰ق ـ باکو، ۱۳۶۸ش). اشعار فارسی نسیمی به‌نام ''ققنوس در شب خاکستر'' در تهران به‌چاپ رسیده است (۱۳۶۸ش).</p>
<br><!--39103200-->
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات قدیم – اشخاص]]
[[رده:ادبیات سایر کشورها]]
[[رده:(ادبیات سایر کشورها)سایر کشورها]]