نمایش مبدأ برای نونو، لوئیجی (۱۹۲۴ـ۱۹۹۰م)


{{جعبه زندگینامه|عنوان=لوئیجی‌ نونو|نام=Luigi Nono|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=ونیز۱۹۲۴م|تاریخ مرگ=۱۹۹۰م|دوره زندگی=|ملیت=ایتالیایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=آهنگ‌ساز|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=اپرا به خورشید بزرگ سرشار از عشق (۱۹۷۴)، دفتر خاطرات لهستانی ۵۸‌. کرال ترانۀ معلق (۱۹۵۶)، سنگ‌نوشتۀ یکم برای اف گارسیا لورکا؛ کانتات روی پل هیروشیما برای سوپرانو و تنور و ارکستر (۱۹۶۲)؛ سنگ‌نوشته‌های دوم و سوم برای اف گارسیا لورکا قسمت دوم|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}

نونو، لوئیجی‌ (۱۹۲۴ـ۱۹۹۰م) (Nono, Luigi)

[[پرونده:Nono, Luigi.jpg|بندانگشتی|لوییجی نونو]]
آهنگ‌ساز ایتالیایی. آثار موجز و پوانتیلیستی‌<ref>pointillist
</ref>ای (نقطه‌چینی‌ای) همچون ''ترانۀ معلق''<ref>''Il Canto sospeso/Suspended Song''
</ref> (۱۹۵۵ـ۱۹۵۶م) برای تک‌خوان‌ها، کر، و ارکستر ساخت که در آن‌ها تأثیرهای پذیرفته از [[وبرن، آنتون (۱۸۸۳ـ۱۹۴۵)|وبرن]]<ref> Webern</ref> و [[گابریلی، جووانی (ح ۱۵۵۵ـ۱۶۱۲)|گابریلی]]<ref> Gabrieli </ref> برای بیان مطالب مربوط به وجدان اجتماعی، استفاده شده‌اند. پس از اپرای اینتولِرانتسا<ref>Intolleranza/Intolerance</ref> (۱۹۶۰م) سبک او غنای اکسپرسیونیستی بیشتری به‌خود گرفت و استدلال‌های او بیش‌ازپیش حالت جدلی پیدا کردند. نونو در [[ونیز]] به‌دنیا آمد. رشتۀ حقوق را برای موسیقی رها کرد، و زیرنظر [[مادرنا، برونو (۱۹۲۰ـ۱۹۷۳)|برونو مادرِنا]]<ref> Bruno Maderna </ref> و هرمان شرشن<ref>Hermann Scherchen</ref> به تحصیل پرداخت، که در ۱۹۵۱م ''پولی‌فونیا ـ مونودیاریتمیکا''<ref>''Polifonia-monodiaritmica'' </ref>ی او را در [[دارمشتات]]<ref>Darmstadt </ref> رهبری کرد. آثار نونو ابتدا بیشتر در [[آلمان]] اجرا می‌شدند، و رنگ‌وبوی سریالیسم به‌شیوۀ [[شونبرگ، آرنولد (۱۸۷۴ـ۱۹۵۱)|شونبرگ]]<ref>Schoenberg</ref> داشتند و به‌تدریج جنبۀ سیاسی‌شان بیشتر شد. دستاورد اولیۀ نونو شامل آثار ارکستری متعددی است، اما او پس از ''کارخانۀ نورانی''<ref>''La fabbrica illuminata/The Illuminated Factory''</ref> در ۱۹۶۴م، محور تمرکز خود را کاملاً بر رسانۀ الکترونیک ـ آوازی قرار داد. از‌جملۀ آثار اوست: اپرا ''به خورشید بزرگ سرشار از عشق''<ref>''Al gran sole carico d’amore''</ref> (۱۹۷۴م). ارکستری ''واریاسیون‌های کاننی''<ref>''Variazioni canoniche'' </ref> (برمبنای تمی از شونبرگ از ''چکامه‌‌ای برای ناپلئون''<ref>''Ode to Napoleon'' </ref>)، ''دفتر خاطرات لهستانی ۵۸''‌<ref>''Diario Polacco’ 58'' </ref>. کرال ''ترانۀ معلق'' (۱۹۵۶م)، ''سنگ‌نوشتۀ یکم برای اف گارسیا لورکا''<ref>''Epitaph I for F Garcia Lorca'' </ref>؛ کانتات ''روی پل هیروشیما''<ref>''Sul ponte di Hiroshima''</ref> برای سوپرانو و تنور و ارکستر (۱۹۶۲م)؛ ''سنگ‌نوشته‌های دوم و سوم برای اف گارسیا لورکا قسمت دوم''<ref>''Epitaphs II & III for F Garcia Lorca II'' </ref> برای [[فلوت]]، سازهای زهی و کوبی (دوم)، و برای سخنگو، کر سخنگو، و ارکستر (سوم). موسیقی الکترونیک و آثار دیگر موسیقی الکترونیک، شامل ''ادای احترام به امیلیو ودووا''<ref>''Omaggio a Emilio Vedova'' </ref> (۱۹۶۰م) و ''رنج‌کشیده در راه آرامش''<ref>''Sofferte onde serene'' </ref> (۱۹۷۶م)؛ ‌آنگاه که در حال مردن بودیم<ref>Quando Stanno morendo</ref> برای خوانندگان و گروه هم‌نوازان (۱۹۸۲م).

&nbsp;

----

[[Category:موسیقی]] [[Category:کلاسیک جهان]]