نمایش مبدأ برای هارتمان فون آوئه


هارتمان فون آوئه (۱۱۹۰ـ۱۲۲۰م)(Hartmann von Aue)

[[File:41011300.jpg|thumb|هارْتْمان فون آوئِه]]

شاعر آلمانی علیای میانه و از استادان حماسۀ درباری. آثار هارتمان گویای آن است که وی در مدرسۀ صومعه‌ای تحصیل کرده، عضو دربار سوابی<ref>Swabian</ref> بوده و در جنگ بد فرجام ۱۱۹۷ هنری ششم<ref>Henry VI </ref> شرکت داشته است. آثار موجود وی عبارت‌اند از چهار منظومۀ داستانی ''ارک''<ref>''Erec''</ref>، ''گرگوریوس''<ref>''Gregorius''</ref>، ''هاینریش بینوا''<ref>''Der Arme Heinrich''</ref> و ''ایواین''<ref>''Iwein''</ref>، دو منظومۀ تمثیلی عاشقانۀ کوتاه‌تر و شانزده شعر غنایی. ''گرگوریوس'' و ''هاینریش'' فقیر منظومه‌های مذهبی با هدف تعلیمی‌اند؛ هاینریش فقیر، که کامل‌ترین منظومۀ اوست، داستان شوالیه‌ای جذام گرفته است که از خودگذشتگی دختری جوان و پاک‌دل سبب شفایش می‌شود. ''ارک'' و ''ایواین''، دو حماسۀ غیردینی، بر پایۀ آثار کرتین دو تروا<ref>Chretien de Troyes</ref> تألیف شده‌اند و به سلسله افسانه‌های آرتوری تعلق دارند. از نظر هارتمان موضوع‌های اخلاقی مهم‌تر از ظرافت سبک است و از ویژگی‌های منظومه‌هایش روشنی، صراحت، گریز از صنایع بدیعی، و نمایش استادی در شعر است.

&nbsp;

----

[[Category:ادبیات غرب]] 
[[Category:شعر (اشخاص و آثار)]]
<references />