نمایش مبدأ برای هامرشتاین، اسکار (۱۸۹۵ـ۱۹۶۰)


هامِرشْتاین، اُسکار (۱۸۹۵ـ۱۹۶۰)(Hammerstein, Oscar)

[[File:41033000.jpg|thumb|هامِرشْتاين، اُسکار]]

لیبرتونویس امریکایی. طی شانزده سال همکاری با ریچارد راجرز<ref>Richard Rodgers</ref> تعدادی از مشهورترین موزیکال‌های امریکایی را پدید آورد، ازجمله آثار اوست: ''اوکلاهما''<ref>''Oklahama''</ref> (۱۹۴۳، جایزۀ پولیتزر<ref>Pulitzer Prize </ref>)، ''چرخ فلک''<ref>''Carousel''</ref> (۱۹۴۵)، ''ساوت پاسیفیک''<ref>''South Pacific''</ref> (۱۹۴۹، جایزۀ پولیتزر)، ''سلطان و من''<ref>''The King and I''</ref> (۱۹۵۱)، و ''آوای موسیقی (اشک‌ها و لبخندها)''<ref>''The Sound of Music''</ref> (۱۹۵۹). با ''رُز مری''<ref>''Rose Marie''</ref> که موسیقی‌اش را رودولف فریمل<ref>Rudolf Friml </ref> ساخت، اولین موفقیت خود را به‌دست آورد. آثار دیگر او عبارت‌اند از ''ترانۀ صحرا''<ref>''Desert Song''</ref> (۱۹۲۶) با موسیقی زیگمونت رامبرگ<ref>Sigmund Romberg </ref> (۱۸۸۷ـ۱۹۵۱) و ''قایق نمایش''<ref>''Show Boat''</ref> (۱۹۲۷) با موسیقی جروم کِرن<ref>Jerome Kern </ref>؛ اثر اخیر حرکتی بزرگ و پیش‌رونده را در تلفیق شخصیت و طرح داستان نمایاند. اقتباس موزیکال او از اپرای ''کارمن''<ref>''Carmen''
</ref> با نام ''کارمن جونز''<ref>''Carmen Jones''</ref> در ۱۹۴۳ برای نخستین‌بار به روی صحنه رفت. در ۱۹۰۶ اسکار هامرشتاین اول<ref>Oscar Hammerstein I </ref> (۱۸۴۶ـ۱۹۱۹)، پدربزرگ او، اپرای منهتن<ref>Manhattan Opera House </ref> را، در رقابت با اپرای متروپولیتن<ref>Metropolitan Opera House </ref> نیویورک، بنا کرد. نخستین اجرای اپراهای ''الکترا''<ref>''Elektra''</ref> و ''پلئاس و ملیزاند''<ref>''Pelléas et Mélisande''</ref> در امریکا در این مکان ارائه شدند، اما در ۱۹۲۰ متروپولیتن سهم او را خرید و از به‌روی‌ صحنه‌بردن اپرا توسط او در نیویورک و سایر شهرهای مهم امریکا جلوگیری کرد.

&nbsp;

----

[[Category:ادبیات غرب]] [[Category:سایر گونه های ادبی]]