نمایش مبدأ برای ژانسن، ژول سزار (۱۸۲۴ـ۱۹۰۷)


ژانْسِن، ژول سِزار (۱۸۲۴ـ۱۹۰۷)(Janssen, Jules Cesar)

اخترشناس فرانسوی. طیف خورشیدی را بررسی کرد. در ۱۸۶۷ به این نتیجه رسید که در جوّ مریخ<ref>Mars</ref>&nbsp;بخار آب وجود دارد و در ۱۸۶۸، نوعی خورطیف‌نما<ref>spectrohelioscope </ref>&nbsp;ابداع کرد. در پاریس زاده شد و همان‌جا درس خواند. در پاریس، روی پشت‌بام خانه‌اش، رصدخانه‌ای برپا ساخت. گشت‌های علمی او را به بسیاری از نقاط جهان کشاند، ازجمله در ۱۸۵۷، برای تعیین استوای مغناطیسی<ref>magnetic equator</ref>&nbsp;به پرو رفت. طی جنگ فرانسه و پروس<ref>Franco-Prussian War</ref>، برای رصدکردن گرفت خورشید (کسوف) با بالون به الجزایر رفت. در ۱۸۶۵، استاد فیزیک در مدرسۀ تخصصی معماری<ref>Ecole Speciale d’Architecture</ref>&nbsp;شد. رصدخانه‌ای در قلۀ مون ‌بلان<ref>Mont Blanc </ref>&nbsp;آلپ<ref>Alps </ref>&nbsp;تأسیس کرد، و در ۱۸۷۵ سرپرست رصدخانۀ اخترشناسی جدیدِ مودون<ref>Meudon </ref>، در نزدیکی پاریس، شد. کتاب ''اطلس عکس‌های خورشید<ref>''Atlas de photographies solaries''</ref>''&nbsp;(۱۹۰۴)، اثر او و دربرگیرندۀ عکس‌هایی از خورشید است که از ۱۸۷۶ به بعد تهیه کرده ‌بود.

&nbsp;

----

[[Category:اخترشناسی]] [[Category:(اخترشناسی)اشخاص و آثار]]