نمایش مبدأ برای کاروترز، والاس (۱۸۹۶ـ ۱۹۳۷)


کاروتِرْز، والاس (۱۸۹۶ـ ۱۹۳۷)(Carothers, Wallace)

شیمی‌دان امریکایی. در زمینۀ بسپارش (پلیمریزاسیون)<ref>polymerization</ref> تحقیق می‌کرد. در برخی از بسپارها قابلیت تبدیل‌شدن به الیاف را کشف کرد. در ۱۹۳۱، نئوپرن<ref>neoprene 

</ref> از اولین لاستیک‌های مصنوعی<ref>synthetic rubbers</ref>، و در ۱۹۳۵، نایلون<ref> nylon </ref> را تولید کرد. در برلینگتونِ<ref>Burlington</ref> آیووا<ref> Iowa</ref> زاده شد و در ایلینوی<ref> Illinois </ref> و هاروارد درس خواند. در ۱۹۲۸، رئیس تحقیقات شیمی آلی، در آزمایشگاه تحقیقاتی شرکت دوپون<ref>Du Pont </ref>، در شهر ویلمینگتونِ<ref>Wilmington</ref> دلاوِر<ref> Delaware</ref> شد و چند سال بعد، با خوردن سیانید<ref> cyanide</ref> خودکشی کرد. بخش اعظم کوشش‌های تحقیقاتی‌اش صرف تولید بسپاری شد که قابلیت تبدیل‌شدن به الیاف را داشت. نخستین آزمایش‌های موفقیت‌آمیز او در زمینۀ پُلی‌استر<ref> polyester </ref> بود، اما برای تولید الیاف ظریف‌تری با استحکام کافی، به‌منظور رقابت با ابریشم، به پلی‌آمید<ref>polyamide </ref>ها روآورد. نایلون بسپار زنجیری خطی‌ای است که از طریق کشش<ref>extrusion </ref> به روش سرد<ref>cold-drawn</ref> تولید می‌شود. مولکول‌های نایلون براثر کشش در یک جهت قرار می‌گیرند و پیوندهای هیدروژنی جانبی<ref> lateral hydrogen bonding</ref> تشکیل می‌دهند. کاروترز در زمینۀ لاستیک‌های مصنوعی نیز پژوهش‌هایی صورت داد. نئوپرن، که اولین‌بار در ۱۹۳۲ در مقیاس تجارتی تولید شد، نسبت به گرما، نور، و بسیاری از حلال‌ها مقاوم است.

&nbsp;

----

[[Category:شیمی و بیوشیمی]] [[Category:(شیمی و بیوشیمی)اشخاص و آثار]]