نمایش مبدأ برای گورتسکی، هنریک میکولای (1933 - )


{{جعبه زندگینامه
|عنوان = هنريک ميكولای گورتسكی 
|نام =Henryk Mikola Gorecki
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز= 1933م
|تاریخ مرگ=
|دوره زندگی=
|ملیت= لهستانی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=تحصیل در كنسرواتوار كاتوويتسه‌
| شغل و تخصص اصلی =آهنگ‌ساز
|شغل و تخصص های دیگر= 
|سبک = 
|مکتب =
|سمت =
|جوایز و افتخارات = 
|آثار =موسيقی مجلسی كوآرتِتّينو برای سازهای بادی (1956)؛ سونات‌ برای دو ويولون‌ (1957)؛ سلسله پيدايش‌ يک تا چهار برای گروه‌های مختلف‌ سازی (70ـ1962)

|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =موسیقی
|دوره =
|فعالیت‌های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}} گورتسكی، هنریک میكولای (1933- ) Gorecki, Henryk Mikolaj
[[File:گورتسكي، هنريك ميكولاي.jpg|thumb|هنریک میكولای گورتسکی|جایگزین=هنریک میكولای گورتسکی]]
آهنگ‌ساز لهستانی. زیر نظر اولیویه‌ [[مسیان ، اولیویه (۱۹۰۸ـ۱۹۹۲)|مِسیان‌]] تحصیل‌ كرد و در معرض‌ جریان‌های نفوذی آوانگارد پس‌ از 1956 قرار گرفت‌ كه‌ همین‌ باعث‌ شد سبک نئوكلاسیک خود را كه‌ از لحاظ‌ سیاسی صحیح‌ به‌حساب‌ می‌آمد، رها كند و به‌دنبال‌ صدادهی‌های تازه‌ برود. او بعدها نوعی زبان‌ تُنال‌ كُندرو را اقتباس‌ كرد كه‌ به‌كار سنت‌ مذهبی احیاشده‌، اغلب‌ بر مبنای تِم‌های تراژیكی از تاریخ‌ [[لهستان|لهستان‌]]، می‌آمد، و نمونه‌ای از آن‌ ''موسیقی قدیمی لهستانی برای اركستر'' (1969)، و سمفونی سوم‌ او، ''ترانه‌های اندوهبار'' (1976) است‌. او در سال‌های 1955-1960 در كنسرواتوار كاتوویتسه‌ زیر نظر بولسلاف‌ شابلسكی تحصیل‌ كرد. از جمله‌ آثار اوست: اركستری، برخی همراه‌ با كُر و/یا خوانندگان سمفونی شمارۀ‌ 1 (1959)، شمارۀ‌ 2 برای سوپرانو، باریتون‌، كُر، و اركستر (1972)، و شمارۀ‌ 3 برای [[سوپرانو]] و اركستر (1973)؛ تصادم‌ها برای اركستر (1960)؛ كانتیكوم‌ گرادوئوم برای اركستر (1969)؛ موسیقی قدیمی لهستانی برای سازهای برنجی و زهی (1969)؛ بِئاتوس‌ ویر برای باریتون‌، كُر، و اركستر (1979)؛ كنسرتو هارپسیكورد (1980)؛ كنسرتو ـ كانتات برای فلوت‌ و اركستر (1992)؛ پیدایش‌ سه‌: مونودرام (1963)؛ دو ترانۀ‌ مذهبی برای باریتون‌ و اركستر (1971). كُرال كانتات‌ اِپیتافیوم‌ (سنگ‌مزار)؛ اپیتاف‌ برای كُر مختلط‌ و سازها (1956)؛ موسیقی مجلسی كوآرتِتّینو برای سازهای بادی (1956)؛ سونات‌ برای دو ویولن‌ (1957)؛ سلسله پیدایش‌ یک تا چهار برای گروه‌های مختلف‌ سازی (70ـ1962)؛ آریا برای توبا و گروه‌ هم‌نوازان‌ (1987)؛ دیگر وقت‌ غروب‌ است ([[کوآرتت زهی|كوآرتت‌ زهی]] شمارۀ‌ 1، 1988)؛ كوآزی اونا فانتازیا برای كوآرتت‌ زهی (1991)؛ ركویم‌ كوچک برای یک پولكا برای [[پیانو]] و 13 ساز (1993).

<br />

[[Category:موسیقی]] 
[[Category:مدرن جهان]]