آنسلم قدیس

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

آنْسِلم قدیس (ح ۱۰۳۳ـ۱۱۰۹م)(St Anselm)
کشیش و فیلسوف ایتالیایی، و اسقف اعظم کنتربری[۱] (۱۰۹۳ـ۱۱۰۹م). در پیمون[۲] به دنیا آمد و در صومعۀ بِک[۳] در نورماندی[۴] تحصیل کرد، جایی که خود در مقام رئیس آن از ۱۰۷۸م به مرکزی علمی در اروپا تبدیلش کرد. در ۱۰۹۳م ویلیام دوم[۵]، پادشاه انگلستان، او را به منصب سراسقفی کنتربری[۶] گمارد، اما بعد روانۀ تبعید شد. آنسلم سهم بزرگی در رشد سنت مدرسیگری (فلسفه مدرسی)[۷] دارد. در مسند سراسقف کنتربری، هنری اول[۸] او را از تبعید بازگرداند، اما بر سر حق انتصاب مقامات عالی روحانی (خلعت‌پوشان[۹]) اختلاف شدیدی با یکدیگر یافتند و سرانجام این توافق حاصل شد که حق تفویض اختیارات دنیوی از آن شاه باشد و اختیارات روحانی را روحانیت تفویض کند. در اثری به نام مقال[۱۰]، آنسلم برهان هستی‌شناختی وجود خدا را مطرح کرد که می‌گوید همین که ما توانایی تصور موجود کاملی را داریم وجود او را ثابت می‌کند. در اثر دیگری به نام چرا خدا انسان شد؟[۱۱]، به موضوع کفاره می‌پردازد. کلیسا در ۱۴۹۴م آنسلم را قدیس شناخت. یادروزش ۲۱ آوریل است.



  1. Canterbury
  2. Piedmont
  3. Bec
  4. Normandy
  5. William II
  6. Canterbury
  7. scholasticism
  8. Henry I
  9. investiture
  10. Proslogion
  11. ?Cur deus homo?/Why did God become man