میمه و وزوان، شهرستان
میمه و وزوان، شهرستان (County) Meymeh and Vazvan
واقع در مناطق مرکزی ایران و شرق شمالی استان اصفهان، با مرکزیت اداری شهر میمه. از مناطق کهن ایران است که سابقۀ برخی آبادی‌های آن به سده‌های اولیۀ اسلامی و سابقۀ سکونت جوامع روستایی در آن به سده‌های پیش از اسلام می‌رسد. به گفتۀ یاقوت حموی در معجم‌البلدان میمه پیش از مغول ولایتی از اصفهان شمرده می‌شده و آبادی‌های فراوان داشته است. به نظر می‌رسد که این محدوده تا دورۀ معاصر از توابع رستاق یا ناحیۀ برخوار بوده است. در تقسیمات کشوری دورۀ پهلوی میمه (مشتمل بر دهستانهای مرکزی و جوشقان، با آبادی‌هایی چون وزوان و میمه) بخشی با مرکزیت اداری قصبۀ میمه در شهرستان کاشان بوده است. شهرستان «برخوار و میمه» در سال 1369ش به مرکزیت شاهین‌شهر، از ادغام دو بخش برخوار و میمه ایجاد شد. این شهرستان در اواخر سال ۱۳۸۶ش به دو شهرستان «برخوار» و «شاهین‌شهر و میمه» تقسیم شد. شهرستان شاهین‌شهر و میمه مجدداً بنابر مصوبۀ هیأت دولت در تاریخ ۲۷ تیر ۱۴۰۳ش، با جدا شدن بخش میمه و ارتقای آن به شهرستان میمه و وزوان، به شهرستان شاهین‌شهر تغییر پیدا کرد.
شهرستان میمه و وزوان متشکل است از دو بخش، چهار دهستان (با بیش از 20 روستای مسکونی) و سه شهر: بخش مرکزی (مشتمل بر دهستانهای ازان[۱] و ونداده[۲]، و شهرهای میمه و وزوان به مرکزیت شهر وزوان)، و بخش لایبید[۳] (مشتمل بر دهستانهای موته[۴] و زرکان[۵]، به مرکزیت شهر لایبید). آبادی‌های وزوان و لایبید به ترتیب در سال‌های 1345 و 1386ش به شهر تبدیل شده‌اند. از آنجا که این شهرستان پس از سرشماری سراسری سال 1395ش تأسیس شده، براساس جمعیت بخش میمه در سرشماری مذکور، جمعیت آن حدود 23,000نفر برآورد می‌شود، که از این مقدار نزدیک به 60درصد شهرنشین و باقی ساکن نقاط روستایی‌اند. شهرستان میمه و وزوان در شرق و شمال شرقی با شهرستان نطنز، در شمال با شهرستان کاشان، در شمال غربی با استان مرکزی (شهرستان‌های دلیجان و محلات)، در غرب با شهرستان گلپایگان، در جنوب غربی با شهرستان نجف‌آباد، و در جنوب با شهرستان شاهین‌شهر محدود شده است.