اسلاویکوف، پنچو پتکو (۱۸۶۶ـ۱۹۱۲): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اِسلاویکوف، پِنْچو پتکو (۱۸۶۶ـ۱۹۱۲)(Slaveykov, Pencho Petko)<br> | |||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =پنچو پتکو اسلاویکوف | |عنوان =پنچو پتکو اسلاویکوف | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۹: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }}شاعر و مقاله‌نویس بلغاری. شعرش با کشف دنیای درونی انسان، که سابقاً موضوع مناقشه‌های مذهبی، ملی، سیاسی، و اجتماعی بود، به آغاز دورۀ جدیدی در ادبیات بلغاری انجامید. در ''ترانه‌های حماسی''<ref>''Epicheski pesni/Epic Songs''</ref> (۱۸۹۶) چهره‌هایی همچون پرومتئوس<ref>Prometheus</ref>، میکلانژ، بتهوون، و شلی<ref>Shelley</ref> را تصویر می‌کند و در ''جزیرۀ خوشبخت''<ref>''Na ostrova na blazhenite/Isle of the Blessed''</ref> (۱۹۱۰) به توصیف شاعران خیالی می‌پردازد. پِتکو راچِف اسلاویکوف<ref>Petko Rachev Slaveykov</ref> پدرش بود. | ||
شاعر و مقاله‌نویس بلغاری. شعرش با کشف دنیای درونی انسان، که سابقاً موضوع مناقشه‌های مذهبی، ملی، سیاسی، و اجتماعی بود، به آغاز دورۀ جدیدی در ادبیات بلغاری انجامید. در ''ترانه‌های حماسی''<ref>''Epicheski | |||
----[[رده:ادبیات غرب]] | ----<br><!--11321600--> | ||
[[رده:ادبیات غرب]] | |||
[[رده:شعر (اشخاص و آثار)]] | [[رده:شعر (اشخاص و آثار)]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۰۰
اِسلاویکوف، پِنْچو پتکو (۱۸۶۶ـ۱۹۱۲)(Slaveykov, Pencho Petko)
| پنچو پتکو اسلاویکوف Pencho Petko Slaveykov | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۶۶م |
| درگذشت | ۱۹۱۲م |
| ملیت | بلغارستانی |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر |
| شغل و تخصص های دیگر | مقاله نویس |
| آثار | ترانه های حماسی (۱۸۹۶) |
| گروه مقاله | ادبیات غرب |
| خویشاوندان سرشناس | پتکو راچف اسلاویکوف (پدر) |
شاعر و مقاله‌نویس بلغاری. شعرش با کشف دنیای درونی انسان، که سابقاً موضوع مناقشه‌های مذهبی، ملی، سیاسی، و اجتماعی بود، به آغاز دورۀ جدیدی در ادبیات بلغاری انجامید. در ترانه‌های حماسی[۱] (۱۸۹۶) چهره‌هایی همچون پرومتئوس[۲]، میکلانژ، بتهوون، و شلی[۳] را تصویر می‌کند و در جزیرۀ خوشبخت[۴] (۱۹۱۰) به توصیف شاعران خیالی می‌پردازد. پِتکو راچِف اسلاویکوف[۵] پدرش بود.