سن ـ سانس ، کامی (۱۸۳۵ـ۱۹۲۱): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
آهنگ‌ساز، [[پیانو]]<nowiki/>نواز، و ارگ‌نواز فرانسوی. در زمینۀ تکنیک استاد بود و آهنگ‌سازی پرکار برشمرده می‌شد. قطعه‌های رُمانتیک تغزلی و پوئم سمفونیک‌های فراوان ساخت. شهرت او بیشتر برای اپرای ''سامسون و دلیله''<ref>''Samson et Dalila''</ref> (۱۸۷۷) است که تا ۱۸۹۲ به‌سبب موضوع آن اجازۀ نمایش در [[فرانسه]] را نداشت، و نیز قطعۀ ارکستری نامعمول ''کارناوال حیوانات''<ref>''Le Carnaval des animaux/The Carnival of the Animals''</ref> (۱۸۸۶) که پرطرفدار‌ترین اثر اوست. از پراجراترین آثار او، اولین کنسرتوی [[ویولنسل|ویولن''''''سل]] در لامینور، در ۱۸۷۲ ساخته شد؛ این اثر نشان''''''دهندۀ سبک رُمانتیک فرانسوی آشنا و محافظه''''''کارانۀ آهنگ''''''ساز در کنار نوآوری ملودیک بود. اجرای اپرای ''سامسون و دلیله''، با موضوعی برگرفته از کتاب مقدس که ساخت آن در ۱۸۶۸ آغاز شد، در ۱۸۷۷ توسط لیست در [[وایمار]]<ref>Weimar</ref> صورت گرفت و از ۱۸۹۲، سالی که سن ـ سانس از [[دانشگاه کیمبریج]] دکترای افتخاری گرفت، اجرای آن در فرانسه نیز آزاد شد. سمفونی سوم او با تقسیم''''''بندی''''''های حجیم و [[اوبلیگاتو|اوبلیگاتوی]] ارگ در ۱۸۸۶ ساخته شد و به''''''دنبال آن در ۱۸۹۰ نوبت به کنسرتوی ویولن سوم جذاب و گیرا در سی‌مینور رسید. سن ـ سانس دریافت که موفقیت این اثر میان مردم، بی''''''اعتنایی به ساخته''''''های مهم''''''تر او را درپی خواهد داشت و بنابراین اجرای آن را در زمان حیات خود ممنوع کرد. | آهنگ‌ساز، [[پیانو]]<nowiki/>نواز، و ارگ‌نواز فرانسوی. در زمینۀ تکنیک استاد بود و آهنگ‌سازی پرکار برشمرده می‌شد. قطعه‌های رُمانتیک تغزلی و پوئم سمفونیک‌های فراوان ساخت. شهرت او بیشتر برای اپرای ''سامسون و دلیله''<ref>''Samson et Dalila''</ref> (۱۸۷۷) است که تا ۱۸۹۲ به‌سبب موضوع آن اجازۀ نمایش در [[فرانسه]] را نداشت، و نیز قطعۀ ارکستری نامعمول ''کارناوال حیوانات''<ref>''Le Carnaval des animaux/The Carnival of the Animals''</ref> (۱۸۸۶) که پرطرفدار‌ترین اثر اوست. از پراجراترین آثار او، اولین کنسرتوی [[ویولنسل|ویولن''''''سل]] در لامینور، در ۱۸۷۲ ساخته شد؛ این اثر نشان''''''دهندۀ سبک رُمانتیک فرانسوی آشنا و محافظه''''''کارانۀ آهنگ''''''ساز در کنار نوآوری ملودیک بود. اجرای اپرای ''سامسون و دلیله''، با موضوعی برگرفته از کتاب مقدس که ساخت آن در ۱۸۶۸ آغاز شد، در ۱۸۷۷ توسط لیست در [[وایمار]]<ref>Weimar</ref> صورت گرفت و از ۱۸۹۲، سالی که سن ـ سانس از [[دانشگاه کیمبریج]] دکترای افتخاری گرفت، اجرای آن در فرانسه نیز آزاد شد. سمفونی سوم او با تقسیم''''''بندی''''''های حجیم و [[اوبلیگاتو|اوبلیگاتوی]] ارگ در ۱۸۸۶ ساخته شد و به''''''دنبال آن در ۱۸۹۰ نوبت به کنسرتوی ویولن سوم جذاب و گیرا در سی‌مینور رسید. سن ـ سانس دریافت که موفقیت این اثر میان مردم، بی''''''اعتنایی به ساخته''''''های مهم''''''تر او را درپی خواهد داشت و بنابراین اجرای آن را در زمان حیات خود ممنوع کرد. | ||
---- | |||
[[Category:موسیقی]] [[Category:مدرن جهان]] | [[Category:موسیقی]] [[Category:مدرن جهان]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۴۱
| کامیّ سَن‌ـ‌سانس Camille Saint-Saëns | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۳۵م |
| درگذشت | ۱۹۲۱م |
| ملیت | فرانسوی |
| تحصیلات و محل تحصیل | ۱۸۹۲، از دانشگاه کیمبریج دکترای افتخاری |
| شغل و تخصص اصلی | نوازنده پیانو و نوازنده ارگ |
| شغل و تخصص های دیگر | آهنگ‌ساز |
| آثار | اپرای سامسون و دلیله (۱۸۷۷)، کارناوال حیوانات (۱۸۸۶) |
| گروه مقاله | موسیقی |
سَن‌ـ‌سانس، کامیّ (۱۸۳۵ـ۱۹۲۱)(Saint-Saëns, Camille)
آهنگ‌ساز، پیانونواز، و ارگ‌نواز فرانسوی. در زمینۀ تکنیک استاد بود و آهنگ‌سازی پرکار برشمرده می‌شد. قطعه‌های رُمانتیک تغزلی و پوئم سمفونیک‌های فراوان ساخت. شهرت او بیشتر برای اپرای سامسون و دلیله[۱] (۱۸۷۷) است که تا ۱۸۹۲ به‌سبب موضوع آن اجازۀ نمایش در فرانسه را نداشت، و نیز قطعۀ ارکستری نامعمول کارناوال حیوانات[۲] (۱۸۸۶) که پرطرفدار‌ترین اثر اوست. از پراجراترین آثار او، اولین کنسرتوی ویولنسل در لامینور، در ۱۸۷۲ ساخته شد؛ این اثر نشان‌دهندۀ سبک رُمانتیک فرانسوی آشنا و محافظه‌کارانۀ آهنگ‌ساز در کنار نوآوری ملودیک بود. اجرای اپرای سامسون و دلیله، با موضوعی برگرفته از کتاب مقدس که ساخت آن در ۱۸۶۸ آغاز شد، در ۱۸۷۷ توسط لیست در وایمار[۳] صورت گرفت و از ۱۸۹۲، سالی که سن ـ سانس از دانشگاه کیمبریج دکترای افتخاری گرفت، اجرای آن در فرانسه نیز آزاد شد. سمفونی سوم او با تقسیم‌بندی‌های حجیم و اوبلیگاتوی ارگ در ۱۸۸۶ ساخته شد و به‌دنبال آن در ۱۸۹۰ نوبت به کنسرتوی ویولن سوم جذاب و گیرا در سی‌مینور رسید. سن ـ سانس دریافت که موفقیت این اثر میان مردم، بی‌اعتنایی به ساخته‌های مهم‌تر او را درپی خواهد داشت و بنابراین اجرای آن را در زمان حیات خود ممنوع کرد.