ناصرالملک، محمود ( ـ تهران ۱۳۰۵ق): تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3') |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ ناصرالملک ، محمود ( ـ تهران ۱۳۰۵ق) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به ناصرالملک، محمود ( ـ تهران ۱۳۰۵ق) منتقل کرد) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
ناصرُالْمُلْک، محمود ( ـ تهران ۱۳۰۵ق)<br> | ناصرُالْمُلْک، محمود ( ـ تهران ۱۳۰۵ق)<br> | ||
<p>وزیر و سیاستمدار مشهور ایران در دورۀ قاجار. از بزرگان طایفۀ قراگوزلو و فرزند فضل‌الله‌‌خان قراگوزلوی همدانی، و جد ابوالقاسم‌‌خان | <p>وزیر و سیاستمدار مشهور ایران در دورۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]]. از بزرگان طایفۀ [[قراگوزلو]] و فرزند فضل‌الله‌‌خان قراگوزلوی همدانی، و جد [[ناصرالملک، ابوالقاسم خان قراگوزلو (۱۲۸۲ـ۱۳۴۶ق)|ابوالقاسم‌‌خان ناصرالملک]]، نایب‌السلطنۀ [[احمدشاه قاجار (تهران ۱۲۷۵ ـ پاریس ۱۳۰۸ش)|احمدشاه قاجار]]، بود. او در ۱۲۶۷ق، وارد وزارت امور خارجه شد و به مقام نایب اولی سفارت ایران در روسیه رسید (۱۲۶۹ق) و ملقب به «جنابی» شد. سپس به تهران آمد و «لقب ناصرالملک» گرفت (۱۲۷۵ق) و عهده‌دار این مشاغل شد: فرماندۀ قشون پایتخت (۱۲۷۵ق)، وزارت تجارت (۱۲۷۶ق)، عضویت دارالشورای کبری و مأمور ساختن راه گیلان (۱۲۷۷ق)، وزیر مختار ایران در انگلیس (۱۲۷۹ق)، معاونت میرزا حسین‌‌خان مشیرالدوله صدراعظم (۱۲۸۹ق)، وزارت جنگ و سپهسالاری (۱۲۹۰ق)، ریاست شورای عسکریه (۱۲۹۰ق)، حکومت گیلان (۱۲۹۲ق)، حکومت کردستان و کرمانشاهان (۱۲۹۹ق)، وزیر امور خارجه (۱۳۰۱ق) و حکومت خراسان (۱۳۰۴ق). او در سفر دوم [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین‌‌شاه]] به اروپا ملتزم رکاب بود (۱۲۹۵ق) و پس از بازگشت برای بار دوم به حکومت خراسان رسید و ملقب به «فرمانفرما» شد (۱۳۰۳ق). </p> | ||
<br><!--39019700--> | <br><!--39019700--> | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
[[رده:دورۀ قاجار]] | [[رده:دورۀ قاجار]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۰۴
ناصرُالْمُلْک، محمود ( ـ تهران ۱۳۰۵ق)
وزیر و سیاستمدار مشهور ایران در دورۀ قاجار. از بزرگان طایفۀ قراگوزلو و فرزند فضل‌الله‌‌خان قراگوزلوی همدانی، و جد ابوالقاسم‌‌خان ناصرالملک، نایب‌السلطنۀ احمدشاه قاجار، بود. او در ۱۲۶۷ق، وارد وزارت امور خارجه شد و به مقام نایب اولی سفارت ایران در روسیه رسید (۱۲۶۹ق) و ملقب به «جنابی» شد. سپس به تهران آمد و «لقب ناصرالملک» گرفت (۱۲۷۵ق) و عهده‌دار این مشاغل شد: فرماندۀ قشون پایتخت (۱۲۷۵ق)، وزارت تجارت (۱۲۷۶ق)، عضویت دارالشورای کبری و مأمور ساختن راه گیلان (۱۲۷۷ق)، وزیر مختار ایران در انگلیس (۱۲۷۹ق)، معاونت میرزا حسین‌‌خان مشیرالدوله صدراعظم (۱۲۸۹ق)، وزارت جنگ و سپهسالاری (۱۲۹۰ق)، ریاست شورای عسکریه (۱۲۹۰ق)، حکومت گیلان (۱۲۹۲ق)، حکومت کردستان و کرمانشاهان (۱۲۹۹ق)، وزیر امور خارجه (۱۳۰۱ق) و حکومت خراسان (۱۳۰۴ق). او در سفر دوم ناصرالدین‌‌شاه به اروپا ملتزم رکاب بود (۱۲۹۵ق) و پس از بازگشت برای بار دوم به حکومت خراسان رسید و ملقب به «فرمانفرما» شد (۱۳۰۳ق).