آرسو، ایریگوین آلوارو (۱۹۴۷-۲۰۱۸م): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ آرسو، ایریگوین آلوارو (۱۹۴۷) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به آرسو، ایریگوین آلوارو (۱۹۴۷-۲۰۱۸م) منتقل کرد) |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}سیاستمدار گواتمالایی، از ۱۹۹۶ تا | }}سیاستمدار گواتمالایی، از ۱۹۹۶ تا ۱۹۹۹م رئیس‌جمهور این کشور. در ۱۹۹۱م، مدت کوتاهی مسئولیت وزارت امورخارجه را برعهده داشت، اما از مقام خود استعفا کرد و به دبیرکلی حزب پیشرفت ملی<ref>National Advancement Party (PAN)</ref> رسید. در دورۀ ریاست‌جمهوری، با جنبش چریکی چپ‌گرای اتحاد ملی [[گواتمالا]]<ref>Guatemalan National Unity (URNG)</ref> قرارداد صلحی منعقد کرد که به ۳۶ سال جنگ داخلی پایان داد و همۀ کسانی را که در جریان این درگیری حقوق بشر را زیر پا گذاشته بودند عفو کرد. آرسو، که تاجر‌پیشه‌‌ای موفق بود، از ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۰م شهردار گواتمالاسیتی<ref>Guatemala City</ref> بود. در ۱۹۹۰م، از سوی جناح راست میانه‌رو حزب پیشرفت ملی نامزد احراز مقام ریاست‌جمهوری شد، اما توفیق نیافت. او سرانجام در ژانویۀ ۱۹۹۶م، در دور دوم انتخابات ریاست‌جمهوری، با شکست رقیب خود از جبهۀ جمهوری‌خواه<ref>Republican Front</ref> به پیروزی دست یافت. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۰۷
آرْسو، ایریگویِن آلْوارو (۱۹۴۷-۲۰۱۸م)(Arzu, Irigoyen Alvaro)
| ایریگوین آلوارو آرسو Irigoyen Alvaro Arzu | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۴۷م |
| درگذشت | ۲۰۱۸م |
| ملیت | گواتمالایی |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
سیاستمدار گواتمالایی، از ۱۹۹۶ تا ۱۹۹۹م رئیس‌جمهور این کشور. در ۱۹۹۱م، مدت کوتاهی مسئولیت وزارت امورخارجه را برعهده داشت، اما از مقام خود استعفا کرد و به دبیرکلی حزب پیشرفت ملی[۱] رسید. در دورۀ ریاست‌جمهوری، با جنبش چریکی چپ‌گرای اتحاد ملی گواتمالا[۲] قرارداد صلحی منعقد کرد که به ۳۶ سال جنگ داخلی پایان داد و همۀ کسانی را که در جریان این درگیری حقوق بشر را زیر پا گذاشته بودند عفو کرد. آرسو، که تاجر‌پیشه‌‌ای موفق بود، از ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۰م شهردار گواتمالاسیتی[۳] بود. در ۱۹۹۰م، از سوی جناح راست میانه‌رو حزب پیشرفت ملی نامزد احراز مقام ریاست‌جمهوری شد، اما توفیق نیافت. او سرانجام در ژانویۀ ۱۹۹۶م، در دور دوم انتخابات ریاست‌جمهوری، با شکست رقیب خود از جبهۀ جمهوری‌خواه[۴] به پیروزی دست یافت.