طرفة بن العبد

طَرفة بن العَبد (اواسط قرن ۶م)
از شاعران معروف عرب در عصر جاهلیت، سرایندۀ یکی از قصاید معلقات. از طایفۀ قیس بن ثَعلَبه بود و با ملوک لَخمی حیره، ازجمله عمرو بن هند، ارتباط داشت. اخبار دیگر دربارۀ زندگی او را نمی‌توان موثق دانست. گویند چون اشعاری در هجو عمرو گرفت، عمرو او را در معیّت دایی خود، مُتَلَمّس، با نامه‌ای به‌سوی عامل خود در بحرین فرستاد، که حکم قتل حامل در آن درج بود. طرفه ‌نامه را به مقصد رساند و کشته شد، اما متلمس که از مفاد مکتوب مطلع شده بود، از مهلکه گریخت. طرفه قصیده‌سرایی ماهر و زبان شعرش فاخر است. برترین اثر طرفه معلقۀ معروف، و مایۀ اشتهار اوست. قصایدش انگشت‌شمار و اثبات اصالت اغلب آن‌ها دشوار است.