الصباح، شیخ سعد عبدالله السالم

الصَّباح، شیخ سَعْد عَبْدالله السّالِم
سیاستمدار و ولیعهد کویت، از ۱۹۷۸م نخست وزیر آن کشور. او، که بزرگ‌ترین پسر امیر سابق کویت شیخ عبدالله السّالم الصّباح بود، در آغاز ۱۹۷۸م، پس از به‌امارت رسیدن پسر عمویش شیخ جابر الصباح، به ولیعهدی رسید تا تضمین شود که امارت از خاندان صباح بیرون نخواهد رفت. شیخ سعد، که در مقایسه با شیخ جابر اجتماعی‌تر و کمتر زاهدمنش و ترشروی بود، به‌سبب این خصوصیت‌ها نزد برخی از مردم محبوبیت بیشتری داشت، اگر چه پیشینه‌اش در مسائل انتظامی و امنیتی و بدبینی‌اش به مجلس او را از چشم دیگران انداخت. شیخ سعد پس از انجام تحصیلات ابتدایی در کویت، در مدرسۀ پلیس هندون در انگلستان مشغول به تحصیل شد و در ۱۹۴۵م، پس از بازگشت به میهن، در مقام نایب رئیس دستگاه پلیس شهر کویت خدمت کرد؛ در آن زمان ریاست این دستگاه بر‌عهدۀ عمویش شیخ صباح بود. با ادغام ادارات پلیس و امنیت عمومی در ۱۹۶۱م، شیخ سعد به ریاست هر دو و وزارت کشور منصوب شد و تا ۱۹۷۷م در این مقام باقی ماند. او از ۱۹۶۵ تا ۱۹۷۷م وزیر دفاع کویت نیز بود. در ۱۵ ژانویه ۲۰۰۶م به مدت ۱۰ روز امیر کویت شد.