المبسوط (۲): تفاوت میان نسخهها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3') |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ مبسوط (المبسوط) (۲) را به المبسوط (۲) منتقل کرد) |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
المَبْسوط (۲)<br> | |||
تألیف ابوبکر سرخسی، کتابی به عربی، در فقه حنفی. از کتابهای مهم در حنفیه و دورهای کامل از فقه آن است. این اثر شرح کتاب ''الکافی فی فروع الحنفیۀ'' محمد حنفی ( ـ۳۳۴ق) است و مؤلف بخش اعظم آن را در زندان اورگنج بدون هیچ منبعی از حفظ املا و سپس آن را پس از آزادی از زندان، در فرغانه تکمیل کرده است. این اثر که از کتاب الصلاه آغاز میشود و با کتاب مکاسب پایان مییابد، برای شناخت آرای فقهی ابوحنیفه و دو شاگرد برجستهاش محمد بن حسن شیبانی و ابویوسف قاضی از منابع مهم بهشمار میرود. ''المبسوط'' در ۳۰ جلد بهچاپ رسیده است (بیروت، ۱۴۰۶ق). | تألیف ابوبکر سرخسی، کتابی به عربی، در فقه حنفی. از کتابهای مهم در حنفیه و دورهای کامل از فقه آن است. این اثر شرح کتاب ''الکافی فی فروع الحنفیۀ'' محمد حنفی ( ـ۳۳۴ق) است و مؤلف بخش اعظم آن را در زندان اورگنج بدون هیچ منبعی از حفظ املا و سپس آن را پس از آزادی از زندان، در فرغانه تکمیل کرده است. این اثر که از کتاب الصلاه آغاز میشود و با کتاب مکاسب پایان مییابد، برای شناخت آرای فقهی ابوحنیفه و دو شاگرد برجستهاش محمد بن حسن شیبانی و ابویوسف قاضی از منابع مهم بهشمار میرود. ''المبسوط'' در ۳۰ جلد بهچاپ رسیده است (بیروت، ۱۴۰۶ق). | ||
<br><!--38121800--> | <br><!--38121800--> | ||
[[رده:دین اسلام]] | [[رده:دین اسلام]] | ||
[[رده:فقه و اصول و احکام]] | [[رده:فقه و اصول و احکام]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۵۸
المَبْسوط (۲)
تألیف ابوبکر سرخسی، کتابی به عربی، در فقه حنفی. از کتابهای مهم در حنفیه و دورهای کامل از فقه آن است. این اثر شرح کتاب الکافی فی فروع الحنفیۀ محمد حنفی ( ـ۳۳۴ق) است و مؤلف بخش اعظم آن را در زندان اورگنج بدون هیچ منبعی از حفظ املا و سپس آن را پس از آزادی از زندان، در فرغانه تکمیل کرده است. این اثر که از کتاب الصلاه آغاز میشود و با کتاب مکاسب پایان مییابد، برای شناخت آرای فقهی ابوحنیفه و دو شاگرد برجستهاش محمد بن حسن شیبانی و ابویوسف قاضی از منابع مهم بهشمار میرود. المبسوط در ۳۰ جلد بهچاپ رسیده است (بیروت، ۱۴۰۶ق).