پرش به محتوا

آتچایوئولی، خانواده: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
Mohammadi3 صفحهٔ آتچایویولی، خانواده را به آتچایوئولی، خانواده منتقل کرد
بدون خلاصۀ ویرایش
 
جز (Mohammadi3 صفحهٔ آتچایویولی، خانواده را به آتچایوئولی، خانواده منتقل کرد)
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:


آتْچایوئولی، خانواده (Acciaiuoli family)<br/> خاندانی از بانکداران سرشناس ایتالیایی در قرن‌های ۱۴ و ۱۵م که در فلورانس مستقر بودند و شعبه‌های مهمی نیز در رم و ناپل داشتند. این خاندان از دهۀ ۱۴۳۰م از خاندان حاکم مدیچی<ref>Medici</ref>&nbsp;در فلورانس، قویاً حمایت کرد و در ازای این حمایت به منصب‌های سیاسی و مذهبی رسید. این خاندان در قرن ۱۲م از برگامو<ref>Bergamo</ref>&nbsp;به فلورانس مهاجرت کرد و تا دهۀ ۱۳۴۰م یکی از ثروتمندترین بانک‌های ایتالیا را به‌وجود آورد که با بانک‌های پروتسی<ref>Peruzzi</ref>&nbsp;و بارْدی<ref>Bardi</ref>&nbsp;رقابت داشت. در ۱۳۴۵م امتزاجی از نظام مالیاتی سنگین در فلورانس، خسارت‌های تجاری در رم به‌سبب تیرگی روابط فلورانس و دولت واتیکان و از ۱۳۴۱م، قصور ادوارد سوم، پادشاه انگلستان، در بازپرداخت بدهی‌هایش به ورشکستگی این خاندان انجامید. با وجود این، خاندان آتچایوئولی به‌زودی توان خود را بازیافت و به‌تدریج سهم مهمّی در سیاست پیدا کرد. در ۱۴۳۴م آنیولو<ref>Agnolo</ref>&nbsp;آتچایوئولی با کمک به خاندان مِدیچی برای غلبه بر خاندان حاکِم آلبیتسی<ref>Albizzi</ref>&nbsp;و کسب قدرت در فلورانس موقعیت خانواده را مستحکم ساخت. نیکولو<ref>Niccolo</ref>&nbsp;آتچایوئولی، بانکدار، و دوناتو آتچایوئولی<ref>Donato Acciaiuoli</ref>، دانش‌پژوه، از افراد مشهور این خاندان بودند.
آتْچایوئولی، خانواده (Acciaiuoli family)<br/> خاندانی از بانکداران سرشناس ایتالیایی در قرن‌های ۱۴ و ۱۵م که در [[فلورانس]] مستقر بودند و شعبه‌های مهمی نیز در [[رم، شهر|رم]] و ناپل داشتند. این خاندان از دهۀ ۱۴۳۰م از خاندان حاکم [[مدیچی، خاندان|مدیچی]]<ref>Medici</ref> در فلورانس، قویاً حمایت کرد و در ازای این حمایت به منصب‌های سیاسی و مذهبی رسید. این خاندان در قرن ۱۲م از [[برگامو، شهر|برگامو]]<ref>Bergamo</ref> به فلورانس مهاجرت کرد و تا دهۀ ۱۳۴۰م یکی از ثروتمندترین بانک‌های ایتالیا را به‌وجود آورد که با بانک‌های پروتسی<ref>Peruzzi</ref> و بارْدی<ref>Bardi</ref> رقابت داشت. در ۱۳۴۵م امتزاجی از نظام مالیاتی سنگین در فلورانس، خسارت‌های تجاری در رم به‌سبب تیرگی روابط فلورانس و دولت [[واتیکان]] و از ۱۳۴۱م، قصور [[ادوارد سوم (۱۳۱۰ـ۱۳۷۷م)|ادوارد سوم]]، پادشاه [[انگلستان]]، در بازپرداخت بدهی‌هایش به ورشکستگی این خاندان انجامید. با وجود این، خاندان آتچایوئولی به زودی توان خود را بازیافت و به تدریج سهم مهمی در سیاست پیدا کرد. در ۱۴۳۴م آنیولو<ref>Agnolo</ref> آتچایوئولی با کمک به خاندان مِدیچی برای غلبه بر خاندان حاکِم آلبیتسی<ref>Albizzi</ref> و کسب قدرت در فلورانس موقعیت خانواده را مستحکم ساخت. نیکولو<ref>Niccolo</ref> آتچایوئولی، بانکدار، و دوناتو آتچایوئولی<ref>Donato Acciaiuoli</ref>، دانش‌پژوه، از افراد مشهور این خاندان بودند.


&nbsp;
&nbsp;
۴۵٬۸۴۳

ویرایش