بابانگیدا، ابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها

سیاستمدار و نظامیِ اهل نیجریه. از ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۳ رئیس‌جمهور آن کشور بود. در ۱۹۸۳ فرماندۀ ارتش نیجریه شد و در ۱۹۸۵، با رهبری کودتایی بر ضد محمد بوهاری<ref>Muhammadu Buhbari</ref>، رئیس‌جمهور وقت، به مقام ریاست جمهوری رسید. بابانگیدا در مینا<ref>Minna </ref>، واقع در ایالت نیجر، زاده شد و در مدارس نظامی نیجریه و انگلستان تحصیل کرد. در آکادمی دفاعی نیجریه<ref>Nigerian Defence Academy</ref> به تدریس پرداخت و در ۱۹۸۳ به درجۀ سرلشکری رسید. در همان سال، پس از شرکت در عملیات برکناری شِهو شاگاری<ref>Shehu Shagari </ref> از مقام ریاست جمهوری، فرماندۀ کل ارتش شد. در ۱۹۸۹، در واکنش به فشارهای مردمی اجازۀ تشکیل حزب‌های سیاسی رقیب را صادر کرد و وعده داد که در ۱۹۹۲ بار دیگر حکومتی مردم‌سالار از غیرنظامیان زمام امور کشور را به‌دست گیرد. در تلاش برای پایان‌دادن به فساد اداری، نامزدشدن همۀ افرادی را که پیش‌تر عهده‌دار مقامی انتخابی بودند در حکومت غیرنظامی جدید ممنوع کرد وی در ۱۹۹۳ از قدرت کنار رفت و ارنست شونکان<ref>Ernest Shonekan</ref>، را به جانشینی خود معرفی کرد.