المنار الانوار فی اصول الفقه: تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3') |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ منارالانوار فی اصول الفقه (المنار...) را به المنار الانوار فی اصول الفقه منتقل کرد) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
المِنارالانوار فی اصول‌الفقه<br> | |||
تألیف ابوالبرکات حافظ‌الدین نسفی کتابی به عربی، در علم اصول فقه. اثری کم‌حجم و متداول در اهل سنت، که بارها بر آن حاشیه نوشته و شرح کرده‌اند. نخستین‌بار مؤلف، خود آن را با نام ''کشف‌الاسرار'' شرح کرد. ''اقتباس‌الانوار'' اثر جمال‌الدین یوسف قوماری؛ ''منهاج‌الشریعه'' اثر جلال‌الدین تبانی حلبی؛ حاشیۀ شیخ قاسم بن قُطلوبُغا و حاشیۀ شیخ مشرف‌الدین رهاوی نمونه‌هایی از آثار تألیف یافته پیرامون این اثر است. فخرالدین احمد معروف به ابن فصیح همدانی آن را به نظم درآورد. زین‌الدین طاهر، معروف به ابن حبیب حلبی، نیز آن را تلخیص کرده است. | تألیف ابوالبرکات حافظ‌الدین نسفی کتابی به عربی، در علم اصول فقه. اثری کم‌حجم و متداول در اهل سنت، که بارها بر آن حاشیه نوشته و شرح کرده‌اند. نخستین‌بار مؤلف، خود آن را با نام ''کشف‌الاسرار'' شرح کرد. ''اقتباس‌الانوار'' اثر جمال‌الدین یوسف قوماری؛ ''منهاج‌الشریعه'' اثر جلال‌الدین تبانی حلبی؛ حاشیۀ شیخ قاسم بن قُطلوبُغا و حاشیۀ شیخ مشرف‌الدین رهاوی نمونه‌هایی از آثار تألیف یافته پیرامون این اثر است. فخرالدین احمد معروف به ابن فصیح همدانی آن را به نظم درآورد. زین‌الدین طاهر، معروف به ابن حبیب حلبی، نیز آن را تلخیص کرده است. | ||
<br><!--38416900--> | <br><!--38416900--> | ||
[[رده:دین اسلام]] | [[رده:دین اسلام]] | ||
[[رده:فقه و اصول و احکام]] | [[رده:فقه و اصول و احکام]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۲۸
المِنارالانوار فی اصول‌الفقه
تألیف ابوالبرکات حافظ‌الدین نسفی کتابی به عربی، در علم اصول فقه. اثری کم‌حجم و متداول در اهل سنت، که بارها بر آن حاشیه نوشته و شرح کرده‌اند. نخستین‌بار مؤلف، خود آن را با نام کشف‌الاسرار شرح کرد. اقتباس‌الانوار اثر جمال‌الدین یوسف قوماری؛ منهاج‌الشریعه اثر جلال‌الدین تبانی حلبی؛ حاشیۀ شیخ قاسم بن قُطلوبُغا و حاشیۀ شیخ مشرف‌الدین رهاوی نمونه‌هایی از آثار تألیف یافته پیرامون این اثر است. فخرالدین احمد معروف به ابن فصیح همدانی آن را به نظم درآورد. زین‌الدین طاهر، معروف به ابن حبیب حلبی، نیز آن را تلخیص کرده است.