بورنون ویل، اوگوست (۱۸۰۵ـ۱۸۷۹): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=اوگوست بورنون‌ویل|نام=August Bournonville|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۸۰۵م|تاریخ مرگ=۱۸۷۹م|دوره زندگی=|ملیت=دانمارکی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=رقصنده و طراح رقص|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=۱۸۳۰ مدیر باله سلطنتی دانمارک شد|جوایز و افتخارات=|آثار=پری‌رو (لا سیلفید) (۱۸۳۶) و ناپولی (۱۸۴۲)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=رقص|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | |||
[[پرونده:Bournonville August.jpg|بندانگشتی|اوگوست بورنون ویل]] | |||
بورنون‌ویل، اوگوست (۱۸۰۵ـ۱۸۷۹)(Bournonville, August) | |||
رقصنده و طراح دانمارکی رقص. در ۱۸۳۰ به مدیریت بالۀ سلطنتی دانمارک<ref>Royal Danish Ballet | |||
</ref> منصوب شد، و برای این کمپانی می‌رقصید و نیز باله‌های خود را می‌آفرید. آثار بورنون‌ویل بر‌خلاف غالب آثار دورۀ رمانتیک، پرجوش و خروش، گرم و مطایبه‌آمیزند و برای رقصندگان مرد و زن اهمیت یکسان قائلند. سبک او را با سرعت و چالاکی، حرکات سیال پاها و الگوهای جهش قوسی تعریف کرده‌اند. از دَه تا دوازده اثری که از او باقی مانده است، به یک ورسیون از بالۀ ''پری‌رو (لا سیلفید)''<ref>La Sylphide</ref> (۱۸۳۶) و ''ناپولی'' (۱۸۴۲) می‌توان اشاره کرد. | |||
رقصنده و طراح دانمارکی رقص. در ۱۸۳۰ به | |||
</ref> منصوب شد، و برای این کمپانی می‌رقصید و نیز باله‌های خود را می‌آفرید. | |||
---- | |||
<br/> <!--12377700--> | <br/> <!--12377700--> | ||
[[Category:رقص]] [[Category:باله]] | [[Category:رقص]] [[Category:باله]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۰۸
| اوگوست بورنون‌ویل August Bournonville | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۰۵م |
| درگذشت | ۱۸۷۹م |
| ملیت | دانمارکی |
| شغل و تخصص اصلی | رقصنده و طراح رقص |
| آثار | پری‌رو (لا سیلفید) (۱۸۳۶) و ناپولی (۱۸۴۲) |
| گروه مقاله | رقص |
بورنون‌ویل، اوگوست (۱۸۰۵ـ۱۸۷۹)(Bournonville, August)
رقصنده و طراح دانمارکی رقص. در ۱۸۳۰ به مدیریت بالۀ سلطنتی دانمارک[۱] منصوب شد، و برای این کمپانی می‌رقصید و نیز باله‌های خود را می‌آفرید. آثار بورنون‌ویل بر‌خلاف غالب آثار دورۀ رمانتیک، پرجوش و خروش، گرم و مطایبه‌آمیزند و برای رقصندگان مرد و زن اهمیت یکسان قائلند. سبک او را با سرعت و چالاکی، حرکات سیال پاها و الگوهای جهش قوسی تعریف کرده‌اند. از دَه تا دوازده اثری که از او باقی مانده است، به یک ورسیون از بالۀ پری‌رو (لا سیلفید)[۲] (۱۸۳۶) و ناپولی (۱۸۴۲) می‌توان اشاره کرد.