پودوفکین، فسولت (۱۸۹۳ـ۱۹۵۳): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان = | |عنوان =فسولت پودوفکین | ||
|نام = | |نام =Vsevolod Pudovkin | ||
|نام دیگر= | |نام دیگر= | ||
|نام اصلی= | |نام اصلی= | ||
|نام مستعار= | |نام مستعار= | ||
|لقب= | |لقب= | ||
|زادروز= | |زادروز=۱۸۹۳م | ||
|تاریخ مرگ= | |تاریخ مرگ=۱۹۵۳م | ||
|دوره زندگی= | |دوره زندگی= | ||
|ملیت= | |ملیت=روسی | ||
|محل زندگی= | |محل زندگی= | ||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |تحصیلات و محل تحصیل=مدرسۀ ایالتی فیلم در مسکو | ||
| شغل و تخصص اصلی = | | شغل و تخصص اصلی =کارگردان | ||
|شغل و تخصص های دیگر= | |شغل و تخصص های دیگر= | ||
|سبک = | |سبک = | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
|سمت = | |سمت = | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار = | |آثار =صامت مادر (۱۹۲۶)، سرانجامِ سن‌پترزبورگ (۱۹۲۷)، توفان بر فراز آسیا (۱۹۲۸)، فراری (۱۹۳۳)، سوورِف (۱۹۴۱) | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله =سینما | |گروه مقاله =سینما | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
پودوفکین، فسولت (۱۸۹۳ـ۱۹۵۳)(Pudovkin, Vsevolod) | |||
[[File:13181300.jpg|thumb| | [[File:13181300.jpg|thumb|فسولت پودوفکین]] | ||
کارگردان روس سینما. به‌سبب توانایی‌اش در انتقال احساس از طریق هم‌نشینی فزایندۀ تصاویر شهرت دارد که این روش با تفکیک‌های دقیق به‌دست می‌آید. او در مدرسۀ ایالتی فیلم<ref>State Film School</ref> در مسکو، تحت تأثیر لف کولشیوف<ref>Lev Kuleshov </ref> آموزش دید. برخی از فیلم‌های او عبارت‌اند از فیلم‌های صامت ''مادر''<ref>''Mother'' </ref> (۱۹۲۶)، ''سرانجامِ سن‌پترزبورگ''<ref>''The End of St Petersburg'' </ref> (۱۹۲۷)، و ''توفان بر فراز آسیا''<ref>''Storm over Asia'' </ref> (۱۹۲۸)؛ و فیلم‌های سینمای ناطقِ<ref>sound films </ref> ''فراری''<ref>''Deserter'' </ref> (۱۹۳۳) و ''سوورِف''<ref>''Suvorov''</ref> (۱۹۴۱). از آثار قلمی اوست: تکنیک فیلم<ref> Film Technique </ref> که بیشتر دیدگاه او را در زمینۀ تدوین<ref>editing </ref> بیان می‌کند و بازیگری در فیلم<ref>Film Acting</ref> که به اهمیت طبیعی جلوه‌دادن و غیرتئاتری‌بودن اجرا، می‌پردازد. | کارگردان روس سینما. به‌سبب توانایی‌اش در انتقال احساس از طریق هم‌نشینی فزایندۀ تصاویر شهرت دارد که این روش با تفکیک‌های دقیق به‌دست می‌آید. او در مدرسۀ ایالتی فیلم<ref>State Film School</ref> در [[مسکو، شهر|مسکو]]، تحت تأثیر [[کولشیوف، لف (۱۸۹۹ـ۱۹۷۰)|لف کولشیوف]]<ref>Lev Kuleshov </ref> آموزش دید. برخی از فیلم‌های او عبارت‌اند از فیلم‌های صامت ''مادر''<ref>''Mother'' </ref> (۱۹۲۶)، ''سرانجامِ سن‌پترزبورگ''<ref>''The End of St Petersburg'' </ref> (۱۹۲۷)، و ''توفان بر فراز آسیا''<ref>''Storm over Asia'' </ref> (۱۹۲۸)؛ و فیلم‌های سینمای ناطقِ<ref>sound films </ref> ''فراری''<ref>''Deserter'' </ref> (۱۹۳۳) و ''سوورِف''<ref>''Suvorov''</ref> (۱۹۴۱). از آثار قلمی اوست: تکنیک فیلم<ref> Film Technique </ref> که بیشتر دیدگاه او را در زمینۀ تدوین<ref>editing </ref> بیان می‌کند و بازیگری در فیلم<ref>Film Acting</ref> که به اهمیت طبیعی جلوه‌دادن و غیرتئاتری‌بودن اجرا، می‌پردازد. | ||
| | ||
---- | |||
<br/> <!--13181300--> | <br/> <!--13181300--> | ||
[[Category:سینما]] [[Category:جهان - اشخاص]] | [[Category:سینما]] [[Category:جهان - اشخاص]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۴:۲۰
| فسولت پودوفکین Vsevolod Pudovkin | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۹۳م |
| درگذشت | ۱۹۵۳م |
| ملیت | روسی |
| تحصیلات و محل تحصیل | مدرسۀ ایالتی فیلم در مسکو |
| شغل و تخصص اصلی | کارگردان |
| آثار | صامت مادر (۱۹۲۶)، سرانجامِ سن‌پترزبورگ (۱۹۲۷)، توفان بر فراز آسیا (۱۹۲۸)، فراری (۱۹۳۳)، سوورِف (۱۹۴۱) |
| گروه مقاله | سینما |
پودوفکین، فسولت (۱۸۹۳ـ۱۹۵۳)(Pudovkin, Vsevolod)
کارگردان روس سینما. به‌سبب توانایی‌اش در انتقال احساس از طریق هم‌نشینی فزایندۀ تصاویر شهرت دارد که این روش با تفکیک‌های دقیق به‌دست می‌آید. او در مدرسۀ ایالتی فیلم[۱] در مسکو، تحت تأثیر لف کولشیوف[۲] آموزش دید. برخی از فیلم‌های او عبارت‌اند از فیلم‌های صامت مادر[۳] (۱۹۲۶)، سرانجامِ سن‌پترزبورگ[۴] (۱۹۲۷)، و توفان بر فراز آسیا[۵] (۱۹۲۸)؛ و فیلم‌های سینمای ناطقِ[۶] فراری[۷] (۱۹۳۳) و سوورِف[۸] (۱۹۴۱). از آثار قلمی اوست: تکنیک فیلم[۹] که بیشتر دیدگاه او را در زمینۀ تدوین[۱۰] بیان می‌کند و بازیگری در فیلم[۱۱] که به اهمیت طبیعی جلوه‌دادن و غیرتئاتری‌بودن اجرا، می‌پردازد.