سارواریان، ناپلئون (تهران ۱۲۸۷ـ۱۳۴۹ش): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ سارواریان، ناپلیون (تهران ۱۲۸۷ـ۱۳۴۹ش) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به سارواریان، ناپلئون (تهران ۱۲۸۷ـ۱۳۴۹ش) منتقل کرد) |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
[[پرونده:25014400.jpg|جایگزین=ناپلئون سروری|بندانگشتی|ناپلئون سروری]] | [[پرونده:25014400.jpg|جایگزین=ناپلئون سروری|بندانگشتی|ناپلئون سروری]] | ||
ناپلئون سارواریان (تهران ۱۲۸۷ـ تهران ۱۳۴۹ش)<br> | ناپلئون سارواریان (تهران ۱۲۸۷ـ تهران ۱۳۴۹ش)<br> | ||
<p>(معروف به ناپلئون سروری) کارگردان و مترجم ایرانی. در تفلیس تحصیل کرد، در ۱۳۰۲ش به [[ارمنستان]] رفت و در [[ایروان]] تئاتر خواند. از ۱۳۲۰ در ایران آموخته‌هایش را در اختیار گروه‌های تئاتری ارمنی قرار داد و منشأ تحولاتی چشمگیر شد. در [[ | <p>(معروف به ناپلئون سروری) کارگردان و مترجم ایرانی. در تفلیس تحصیل کرد، در ۱۳۰۲ش به [[ارمنستان]] رفت و در [[ایروان]] تئاتر خواند. از ۱۳۲۰ در ایران آموخته‌هایش را در اختیار گروه‌های تئاتری ارمنی قرار داد و منشأ تحولاتی چشمگیر شد. در [[تئاتر تهران]] و [[جامعه باربد|جامعۀ باربد]] به تدریس تاریخ تئاتر پرداخت، و نمایش‌نامه‌های ''برای آبرو''، ''روح شوم''، ''په‌پو''، ''نازار شجاع''، و ''راهزنان'' را به فارسی و ارمنی ترجمه کرد. از نمایش ''توران‌دخت'' که او کارگردانی کرد، تقدیر شد. در ۱۳۲۸ش تئاتر نو را در خیابان اسلامبول افتتاح کرد و نمایش‌های ''پیس [[دختر لر]]'' و آ''رشین مالالان'' را بر روی صحنه برد. تئاتر نو در جریان کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ آتش گرفت و سارواریان ورشکسته شد.</p> | ||
<p>سروری علاوه بر طراحی و ساخت دکور نمایش‌های خودش برای آثار دیگران نیز دکورهای باشکوهی ساخته. [[موشق سروری]]، کارگردان و دکوراتور سینمای ایران، برادرش بوده است.</p> | <p>سروری علاوه بر طراحی و ساخت دکور نمایش‌های خودش برای آثار دیگران نیز دکورهای باشکوهی ساخته. [[موشق سروری]]، کارگردان و دکوراتور سینمای ایران، برادرش بوده است.</p> | ||
<!--25014400--> | |||
---- | ---- | ||
[[رده:تئاتر]] | [[رده:تئاتر]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص و گروه ها]] | [[رده:ایران - اشخاص و گروه ها]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۳۵
| ناپلئون سارواریان | |
|---|---|
| زادروز |
تهران ۱۲۸۷ش |
| درگذشت | تهران ۱۳۴۹ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | ایروان تئاتر |
| شغل و تخصص اصلی | کارگردان |
| شغل و تخصص های دیگر | مترجم |
| آثار | ترجمه: برای آبرو، روح شوم، په‌پو، نازار شجاع، و راهزنان را به فارسی و ارمنی |
| گروه مقاله | تیاتر |
ناپلئون سارواریان (تهران ۱۲۸۷ـ تهران ۱۳۴۹ش)
(معروف به ناپلئون سروری) کارگردان و مترجم ایرانی. در تفلیس تحصیل کرد، در ۱۳۰۲ش به ارمنستان رفت و در ایروان تئاتر خواند. از ۱۳۲۰ در ایران آموخته‌هایش را در اختیار گروه‌های تئاتری ارمنی قرار داد و منشأ تحولاتی چشمگیر شد. در تئاتر تهران و جامعۀ باربد به تدریس تاریخ تئاتر پرداخت، و نمایش‌نامه‌های برای آبرو، روح شوم، په‌پو، نازار شجاع، و راهزنان را به فارسی و ارمنی ترجمه کرد. از نمایش توران‌دخت که او کارگردانی کرد، تقدیر شد. در ۱۳۲۸ش تئاتر نو را در خیابان اسلامبول افتتاح کرد و نمایش‌های پیس دختر لر و آرشین مالالان را بر روی صحنه برد. تئاتر نو در جریان کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ آتش گرفت و سارواریان ورشکسته شد.
سروری علاوه بر طراحی و ساخت دکور نمایش‌های خودش برای آثار دیگران نیز دکورهای باشکوهی ساخته. موشق سروری، کارگردان و دکوراتور سینمای ایران، برادرش بوده است.