التصفیة فی احوال المتصوفه

تَصفیةُ فی اَحوالِ‌المُتَصَوِّفه (التَّصفیة...)
(یا: صوفی‌نامه) نوشتۀ ابوالمظفر منصور بن اردشیر العبّادی، کتابی در تصوف، در قرن ۵ق. کتاب به چهار رکن تقسیم شده است: ۱. مبدأ تصوف و طریقت؛ ۲. درخصوص اعمال که از کارهای مبتدیان سالک و اوساط و منتهیان بحث می‌شود؛ ۳. در احوال ظاهر و باطن سالک؛ ۴. در اصطلاحات و الفاظی مانند نفس و روح، قبض و بسط، عشق و نیز آداب و عادات صوفیان. نثر کتاب ساده و شیواست و در اندک مواردی موزون و مسجّع نگاشته شده و آیات و احادیث فراوان در آن به‌‌کار رفته است. این کتاب با فهارس آیات و احادیث و تصحیح کامل توسط غلامحسین یوسفی در تهران به‌چاپ رسید (۱۳۴۷ش).