جانگ ییمو: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | |||
|عنوان =تامس تری | |||
|نام =Thomas Terry | |||
|نام دیگر= | |||
|نام اصلی=تامس تری هور استیونس | |||
|نام مستعار= | |||
|لقب= | |||
|زادروز=۱۹۱۱م | |||
|تاریخ مرگ=۱۹۹۰م | |||
|دوره زندگی= | |||
|ملیت=انگلیسی | |||
|محل زندگی= | |||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |||
| شغل و تخصص اصلی =کمدین | |||
|شغل و تخصص های دیگر= | |||
|سبک = | |||
|مکتب = | |||
|سمت = | |||
|جوایز و افتخارات = | |||
|آثار =من حالم خوبه جک (۱۹۵۹)، دنیای دیوانۀ دیوانۀ دیوانه (۱۹۶۳)، و چگونه می‌توان زن خود را کشت (۱۹۶۵) | |||
|خویشاوندان سرشناس = | |||
|گروه مقاله =سینما | |||
|دوره = | |||
|فعالیت های مهم = | |||
|رشته = | |||
|پست تخصصی = | |||
|باشگاه = | |||
}} | |||
جانْگ ییمو (۱۹۵۰)(zhang Yimou)<br>(یا: ژانگ ییمو) کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس چینی. رنگ‌های باشکوه را همچون تصویر‌پردازی به‌کار می‌گیرد تا خط داستانی را مستحکم سازد. در بیشتر فیلم‌هایش، ازجمله در ''ذرت سرخ''<ref>''Hong Gaoliang/Red Sorghum''</ref> (۱۹۸۸)، ''فانوس سرخ را برافراز''<ref>''Du Hong Denglong Gao Gao Gua/Raise the Red Lantern''</ref> (۱۹۹۱)، و ''داستان کیو جو''<ref>''Qiuju da Guansi/The Story of Qiu Ju'' </ref> (۱۹۹۲)، به فشارهای اجتماعی و جنسی‌ای می‌پردازد که در تاریخ چین بر زنان این کشور رفته است. جانگ ییمو نخستین فرد از «نسل پنجم» فیلم‌سازان چین است که در اوایل دهۀ ۱۹۸۰ از آکادمی فیلم پکن<ref>Beijing Film Academy </ref> فارغ‌التحصیل شد و نقش مهمی در احیای توجه جهانی به سینمای چین داشته است. ازجمله فیلم‌های اخیر اوست: ''خانه خنجرهای پرنده''<ref>''House of Flying Daggers'' </ref> (۲۰۰۴)، ''نفرین گل طلایی''<ref>''Curse of the Golden Flower'' </ref> (۲۰۰۶)، و ''شب فیلم''<ref>''Movie Night''</ref> (۲۰۰۷).<!--16025300--> | جانْگ ییمو (۱۹۵۰)(zhang Yimou)<br>(یا: ژانگ ییمو) کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس چینی. رنگ‌های باشکوه را همچون تصویر‌پردازی به‌کار می‌گیرد تا خط داستانی را مستحکم سازد. در بیشتر فیلم‌هایش، ازجمله در ''ذرت سرخ''<ref>''Hong Gaoliang/Red Sorghum''</ref> (۱۹۸۸)، ''فانوس سرخ را برافراز''<ref>''Du Hong Denglong Gao Gao Gua/Raise the Red Lantern''</ref> (۱۹۹۱)، و ''داستان کیو جو''<ref>''Qiuju da Guansi/The Story of Qiu Ju'' </ref> (۱۹۹۲)، به فشارهای اجتماعی و جنسی‌ای می‌پردازد که در تاریخ چین بر زنان این کشور رفته است. جانگ ییمو نخستین فرد از «نسل پنجم» فیلم‌سازان چین است که در اوایل دهۀ ۱۹۸۰ از آکادمی فیلم پکن<ref>Beijing Film Academy </ref> فارغ‌التحصیل شد و نقش مهمی در احیای توجه جهانی به سینمای چین داشته است. ازجمله فیلم‌های اخیر اوست: ''خانه خنجرهای پرنده''<ref>''House of Flying Daggers'' </ref> (۲۰۰۴)، ''نفرین گل طلایی''<ref>''Curse of the Golden Flower'' </ref> (۲۰۰۶)، و ''شب فیلم''<ref>''Movie Night''</ref> (۲۰۰۷).<!--16025300--> | ||
نسخهٔ ۶ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۰۶:۴۶
| تامس تری Thomas Terry | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۱۱م |
| درگذشت | ۱۹۹۰م |
| ملیت | انگلیسی |
| شغل و تخصص اصلی | کمدین |
| آثار | من حالم خوبه جک (۱۹۵۹)، دنیای دیوانۀ دیوانۀ دیوانه (۱۹۶۳)، و چگونه می‌توان زن خود را کشت (۱۹۶۵) |
| گروه مقاله | سینما |
جانْگ ییمو (۱۹۵۰)(zhang Yimou)
(یا: ژانگ ییمو) کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس چینی. رنگ‌های باشکوه را همچون تصویر‌پردازی به‌کار می‌گیرد تا خط داستانی را مستحکم سازد. در بیشتر فیلم‌هایش، ازجمله در ذرت سرخ[۱] (۱۹۸۸)، فانوس سرخ را برافراز[۲] (۱۹۹۱)، و داستان کیو جو[۳] (۱۹۹۲)، به فشارهای اجتماعی و جنسی‌ای می‌پردازد که در تاریخ چین بر زنان این کشور رفته است. جانگ ییمو نخستین فرد از «نسل پنجم» فیلم‌سازان چین است که در اوایل دهۀ ۱۹۸۰ از آکادمی فیلم پکن[۴] فارغ‌التحصیل شد و نقش مهمی در احیای توجه جهانی به سینمای چین داشته است. ازجمله فیلم‌های اخیر اوست: خانه خنجرهای پرنده[۵] (۲۰۰۴)، نفرین گل طلایی[۶] (۲۰۰۶)، و شب فیلم[۷] (۲۰۰۷).