فهرست بازیگران برندۀ جایزۀ کن

این مقاله فهرستی از بازیگران زن و مرد منتخب دوره‌های مختلف جشنواره فیلم کن است که به ترتیب سال برگزاری جشنواره مرتب شده است. در این فهرست اولین اسم، نام بازیگر زن برگزیدۀ سال (به علاوۀ نام فیلمش) و اسم دوم نام بازیگر برگزیدۀ همان سال است.

1946: میشل مورگان، سمفونی پاستورال؛ ری میلاند، تعطیلی از دست رفته 1947: جایزه به بازیگری تعلق نگرفت. 1948: به دلیل تأمین نشدن بودجه، جشنواره برگزار نشد. 1949: ایزا میراندا، آن‌سوی دروازه‌های آهنین؛ ادوارد جی. رابینسون، خانۀ بیگانگان 1950: به دلیل تأمین نشدن بودجه، جشنواره برگزار نشد. 1951: بت دیویس، همه‌چیز دربارۀ ایو؛ مایکل ردگریو، نسخۀ براونینگ 1952: لی گرانت، داستان بازرس؛ مارلون براندو، زنده باد زاپاتا! 1953: شرلی بوت، برگرد شبای کوچک؛ چارلز وانل، مزد ترس 1954: جایزه به بازیگری تعلق نگرفت. 1955: بتسی بلر، مارتی؛ ارنست بورگناین، مارتی/ جایزه‌ای با عنوان بهترین بازیگری در این دوره به اسپنسر تریسی اعطا شد. 1956: سوزان هیوارد، گریه خواهم کرد؛ در این دوره به بازیگر مردی تعلق نگرفت. 1957: جولیتا ماسینا، شب‌های کابیریا؛ جان کیتزمیلر، درۀ صلح 1958: بیبی آندرشون، ایوا دالبک، باربرو هیورت آف اورنس و اینگرید تولین برای آستانۀ زندگی؛ پل نیومن، تابستان گرم و طولانی 1959: سیمون سینیوره، فرصتی برای پیشرفت؛ دین استاکول، برادفورد دیلمن و اورسن ولز (برای فیلم اجبار) 1960: ملینا مرکوری (برای فیلم یک‌شنبه‌ها هرگز) و ژان مورو (برای فیلم مُدراتو کانتابیله)؛ در این دوره به بازیگر مردی تعلق نگرفت. 1961: سوفیا لورن، دو زن؛ آنتونی پرکینز، دوباره خداحافظ 1962: کاترین هپبورن (برای سفر دراز روز در شب) و ریتا تاشینگهم (برای یک نوک زبان عسل)؛ دین استاکول، جیسون روباردز و رالف ریچاردسون (برای سفر دراز روز در شب) و مورای ملوین (برای یک نوک زبان عسل) 1963: مارینا ولادی، یک داستان مدرن؛ ریچارد هریس، این زندگی ورزشی 1964: باربارا باری (برای یک سیب‌زمینی، دو سیب‌زمینی) و آن بنکرافت (برای کدوخور)؛ آنتال پاگر (برای پاچیرتا) و سارو اورزی (برای گمرا و رهاشده) 1965: سامانتا اگار، کلکسیونر؛ ترنس استامپ، کلکسیونر 1966: ونسا ردگریو، مورگان بیمار مناسبی برای درمان؛ پر اسکارشون، گرسنگی 1967: پیا دگرمارک، الویرا مادیگان؛ اودد کوتلر، سه روز و یک بچه 1968: به دلیل اعتصاب‌های سراسری فرانسه در هیچ‌کدام از بخش‌های جشنواره برنده‌ای اعلام نشد. 1969: ونسا ردگریو، ایزادورا؛ ژان لویی ترنتینیان، زد 1970: اوتاویا پیکولو، متلّو؛ مارچلو ماسترویانی، حسادت به سبک ایتالیایی 1971: کیتی وین، وحشت در نیدل پارک؛ ریکاردو کوچولا، ساکو و وانزتی 1972: سوزانا یورک، تصاویر؛ ژان یان، همۀ ما با هم پیر نمی‌شویم 1973: جوآن وودوارد، تأثیرات اشعۀ گاما روی گل‌های همیشه بهار انسان در ماه؛ جانکارلو جانینی، عشق و آشوب 1974: ماری-ژوزه نات، ویولون در توپ؛ جک نیکلسون، آخرین مأموریت 1975: ولری پرین، لنی؛ ویتوریو گاسمن، بوی خوش زن 1976: دومینیک سندا (برای فیلم ارث) و ماری تورو چیک (برای فیلم کجا هستی خانم دری؟)؛ خوزه لوئیس گومز، پاسکوال دوارته 1977: شلی دووال (برای فیلم سه زن) و مونیک مرکور (برای فیلم جی‌ای مارتین عکاس)؛ فرناندو ری، الیزا زندگی من 1978: جیل کلایبورگ (برای فیلم زن مجرد) و ایزابل هوپر (برای فیلم ویولت نوزیر)؛ جان ویت، بازگشت به وطن 1979: سالی فیلد (برای فیلم نورما ری) و اوا ماتس (بهترین بازیگر نقش مکمل برای فیلم ویتسک)؛ جک لمون، سندروم چین 1980: آنوک امه (برای فیلم جهش در تاریکی)، کارلا گراوینا (بهترین بازیگر نقش مکمل برای فیلم تراس)و ملینا ویتس (بهترین بازیگر نقش مکمل برای فیلم معالجۀ ویژه)؛ میشل پیکولی، جهش در تاریکی