پری، هیوبرت (۱۸۴۸ـ۱۹۱۸)

پَری‌، هیوبِرت‌ (۱۸۴۸ـ۱۹۱۸)(Parry, Hubert)

آهنگ‌ساز انگلیسی. آثار او عبارت‌اند از ترانه‌ها، موتت‌ها، و آهنگ‌هایی بر اشعار میلتون و بلِیک. در آکسفورد زیرنظر جورج مک‌فارن و ویلیام استرندیل بِنِت تحصیل کرد. اما تا اجرای کنسرتوی پیانواش در لندن در ۱۸۸۰ و صحنه‌های کرال برگرفته از «پرومتئوس از بند رسته» شلی در جشنوارۀ گلاستر همان سال بین مردم آوازه‌ای به‌دست نیاورد. در ۱۸۸۳ از دانشگاه کیمبریج، در ۱۸۸۴ از آکسفورد، و در ۱۸۹۱ از دانشگاه دوبلین دکترای افتخاری گرفت. پس از گذراندن آزمون دانشگاه لندن و تدریس در کالج سلطنتی موسیقی این شهر، در ۱۸۹۴ به‌جای جورج گروو مدیر این مرکز شد و تا پایان عمر این مقام را حفظ کرد. از ۱۹۰۰ تا ۱۹۰۸ استاد موسیقی آکسفورد بود. چندین کتاب دربارۀ موسیقی نوشت، ازجمله پژوهشی دربارۀ باخ و ۱ جلد از تاریخ موسیقی آکسفورد. ازجمله آثار اوست: اپرای گوینیویر (۱۸۸۵ـ۱۸۸۶)؛ موسیقی صحنه‌ای برای نمایش‌نامه‌هایپرندگان وقورباغه‌ها (۱۸۹۱) اثر آریستوفانس. کرال با ارکستر اوراتوریوی ایوب؛ شش موتت، چهارترانۀ خداحافظی. پنج سمفونی (۱۸۷۸ـ۱۹۱۲)،سوییت لِیدی رادنور (۱۸۹۴)، و یک سوییت انگلیسی برای ارکستر زهی (۱۹۲۱). ترانه‌ها نونت برای سازهای بادی؛ چهار تریوی پیانو؛ بیش از ۱۰۰ ترانه، شامل ۷۴ ترانه در دوازده کتاب اشعار انگلیسی (۱۸۸۵ـ۱۹۲۰).