سارینن، ارو (۱۹۱۰ـ۱۹۶۱): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | |||
|عنوان =کورنل وایلد | |||
|نام =Cornel Wilde | |||
|نام دیگر= | |||
|نام اصلی= | |||
|نام مستعار= | |||
|لقب= | |||
|زادروز=نیویورک ۱۹۱۵م | |||
|تاریخ مرگ=۱۹۸۹م | |||
|دوره زندگی= | |||
|ملیت=امریکایی | |||
|محل زندگی= | |||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |||
| شغل و تخصص اصلی =بازیگر و کارگردان | |||
|شغل و تخصص های دیگر= | |||
|سبک = | |||
|مکتب = | |||
|سمت = | |||
|جوایز و افتخارات = | |||
|آثار =طعمۀ برهنه (۱۹۶۶)، ساحل سرخ (۱۹۶۷)، و نابودی علفزار (۱۹۷۰) | |||
|خویشاوندان سرشناس = | |||
|گروه مقاله =سینما | |||
|دوره = | |||
|فعالیت‌های مهم = | |||
|رشته = | |||
|پست تخصصی = | |||
|باشگاه = | |||
}} | |||
سارینِن، اِرو (۱۹۱۰ـ۱۹۶۱)(Saarinen, Eero)<br/> [[File:25016200-1.jpg|thumb|سارينِن، اِرو]][[File:25016200.jpg|thumb|سارينِن، اِرو]]معمار امریکایی، زادۀ فنلاند. به‌سبب انبوهی از طرح‌های مدرنیستی متنوع و نوآورانه‌اش، با سازه‌ها و شکل‌های مختلف، شهرت یافت. کارهایش عبارت‌اند از سفارت امریکا، لندن (۱۹۵۵ـ۱۹۶۱)؛ پایانۀ شرکت هواپیمایی تی دبلیو اِی<ref>TWA </ref> در فرودگاه جان اف کندی<ref>John F Kennedy Airport</ref>، نیویورک سیتی<ref>New York City</ref> (۱۹۵۶ـ۱۹۶۲)؛ و فرودگاه دالس<ref>Dulles Airport</ref>، واشینگتن دی‌سی<ref>Washington, DC</ref> (۱۹۵۸ـ۱۹۶۳). نیز در چند طرح با پدرش، الیل سارینن<ref>Eliel Saarinen</ref> همکاری کرد. سارینن در کرکونامی<ref>Kirkkonummi </ref>، فنلاند، به‌دنیا آمد، و در ۱۹۲۳ با پدرش به امریکا رفت. پیش از آن که نخستین کار مهم مستقل خود، مرکز فنی جنرال موتورز<ref>General Motors Technical Center</ref> ، وارن<ref>Warren </ref>، میشیگان (۱۹۴۸ـ۱۹۵۵)، را شروع کند، چندین سال با پدرش کار می‌کرد و پس از آن سبک شخصی‌اش را با منحنی‌های گستردۀ خاص پدید آورد که زمین هاکی ییل<ref>Yale Hockey Rink</ref> (۱۹۵۸)، و تالار کرسگ<ref>Kresge Auditorium</ref>، مؤسسۀ فناوری ماساچوست<ref>Massachusetts Institute of Technology</ref>، از آن جمله‌اند. مبلمان نیز طراحی می‌کرد. | سارینِن، اِرو (۱۹۱۰ـ۱۹۶۱)(Saarinen, Eero)<br/> [[File:25016200-1.jpg|thumb|سارينِن، اِرو]][[File:25016200.jpg|thumb|سارينِن، اِرو]]معمار امریکایی، زادۀ فنلاند. به‌سبب انبوهی از طرح‌های مدرنیستی متنوع و نوآورانه‌اش، با سازه‌ها و شکل‌های مختلف، شهرت یافت. کارهایش عبارت‌اند از سفارت امریکا، لندن (۱۹۵۵ـ۱۹۶۱)؛ پایانۀ شرکت هواپیمایی تی دبلیو اِی<ref>TWA </ref> در فرودگاه جان اف کندی<ref>John F Kennedy Airport</ref>، نیویورک سیتی<ref>New York City</ref> (۱۹۵۶ـ۱۹۶۲)؛ و فرودگاه دالس<ref>Dulles Airport</ref>، واشینگتن دی‌سی<ref>Washington, DC</ref> (۱۹۵۸ـ۱۹۶۳). نیز در چند طرح با پدرش، الیل سارینن<ref>Eliel Saarinen</ref> همکاری کرد. سارینن در کرکونامی<ref>Kirkkonummi </ref>، فنلاند، به‌دنیا آمد، و در ۱۹۲۳ با پدرش به امریکا رفت. پیش از آن که نخستین کار مهم مستقل خود، مرکز فنی جنرال موتورز<ref>General Motors Technical Center</ref> ، وارن<ref>Warren </ref>، میشیگان (۱۹۴۸ـ۱۹۵۵)، را شروع کند، چندین سال با پدرش کار می‌کرد و پس از آن سبک شخصی‌اش را با منحنی‌های گستردۀ خاص پدید آورد که زمین هاکی ییل<ref>Yale Hockey Rink</ref> (۱۹۵۸)، و تالار کرسگ<ref>Kresge Auditorium</ref>، مؤسسۀ فناوری ماساچوست<ref>Massachusetts Institute of Technology</ref>، از آن جمله‌اند. مبلمان نیز طراحی می‌کرد. | ||
| | ||
نسخهٔ ۲۰ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۲۱
| کورنل وایلد Cornel Wilde | |
|---|---|
| زادروز |
نیویورک ۱۹۱۵م |
| درگذشت | ۱۹۸۹م |
| ملیت | امریکایی |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر و کارگردان |
| آثار | طعمۀ برهنه (۱۹۶۶)، ساحل سرخ (۱۹۶۷)، و نابودی علفزار (۱۹۷۰) |
| گروه مقاله | سینما |
سارینِن، اِرو (۱۹۱۰ـ۱۹۶۱)(Saarinen, Eero)
معمار امریکایی، زادۀ فنلاند. به‌سبب انبوهی از طرح‌های مدرنیستی متنوع و نوآورانه‌اش، با سازه‌ها و شکل‌های مختلف، شهرت یافت. کارهایش عبارت‌اند از سفارت امریکا، لندن (۱۹۵۵ـ۱۹۶۱)؛ پایانۀ شرکت هواپیمایی تی دبلیو اِی[۱] در فرودگاه جان اف کندی[۲]، نیویورک سیتی[۳] (۱۹۵۶ـ۱۹۶۲)؛ و فرودگاه دالس[۴]، واشینگتن دی‌سی[۵] (۱۹۵۸ـ۱۹۶۳). نیز در چند طرح با پدرش، الیل سارینن[۶] همکاری کرد. سارینن در کرکونامی[۷]، فنلاند، به‌دنیا آمد، و در ۱۹۲۳ با پدرش به امریکا رفت. پیش از آن که نخستین کار مهم مستقل خود، مرکز فنی جنرال موتورز[۸] ، وارن[۹]، میشیگان (۱۹۴۸ـ۱۹۵۵)، را شروع کند، چندین سال با پدرش کار می‌کرد و پس از آن سبک شخصی‌اش را با منحنی‌های گستردۀ خاص پدید آورد که زمین هاکی ییل[۱۰] (۱۹۵۸)، و تالار کرسگ[۱۱]، مؤسسۀ فناوری ماساچوست[۱۲]، از آن جمله‌اند. مبلمان نیز طراحی می‌کرد.