اپیسکوپیوس، سیمون (۱۵۸۳ـ۱۶۴۳)
اِپیْسکوپیوس، سیمون (۱۵۸۳ـ۱۶۴۳)(Episcopius, Simon)
(مشهور به سیمون بیسکوپ[۱]) متکلم هلندی و از رهبران مذهب آرمینیوسی[۲]. مشرب او واکنشی آزاداندیشانه در برابر تقدیرگرایی کالوَنیستی[۳] بود. در آمستردام به دنیا آمد و در همانجا نیز درگذشت. در لیدن[۴] الهیات خواند و در ۱۶۱۰ کشیش بلایسویک[۵] شد. در ۱۶۱۲ به کرسی استادی در لیدن دست یافت و جانشین فرانسیسکوس گوماروس[۶] شد که کالونیستی سرسخت بود. او با معترضان[۷] همسویی داشت که به آزادی اراده بیش از حدی که پیروان سنتی کالونیسم قائل بودند اعتقاد داشتند. پس از سینود دورت[۸] (۱۶۱۸ـ ۱۶۱۹)، همراه با دوازده تن دیگر از هلند تبعید شد و تا ۱۶۲۶ در پاریس، آنتورپ[۹]، و روآن[۱۰] زندگی کرد. در ۱۶۳۴ رئیس مدرسۀ معترضان در آمستردام شد. در اثری به نام اصول خداشناسی[۱۱] (۱۶۵۰ـ۱۶۵۱) کوشید تا شالودهای مدوّن برای مسلک معترضان فراهم آورد و اظهار کرد که حاکمیت الهی و اختیار انسان منافاتی با یکدیگر ندارند.