لنینگراد، استان
لِنینْگِراد، استان (Leningrad)
واقع در شمال غربی فدراسیون روسیه[۱]، با ۸۵,۹۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۱,۶۷۶,۰۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۶). ۶۶ درصد از جمعیت آن شهرنشین‌اند. مرکز آن سن‌پترزبورگ[۲] (لنینگراد سابق) است. دیگر شهرهای بزرگ آن عبارت‌اند از گاتچینا[۳] و ویبورگ[۴]. این ناحیه از شمال غربی به مرز فنلاند[۵] محدود می‌شود و شامل دریاچۀ لادوگا[۶] در شمال است. بخشی از آن، زمین‌های پست جنگلی با آب‌وهوای دریایی است. لنینگراد دارای منابع بوکسیت[۷]، سنگ نفت، و زغال‌سنگ است. صنایع آن شامل استخراج زغال‌سنگ و نفت، تولید فرآورده‌های چوبی، آلومینیوم، مصالح ساختمانی، مواد شیمیایی و غذایی، و کالاهای مصرفی است. تولیدات کشاورزی آن را انواع سبزی، سیب‌زمینی، و غلات تشکیل می‌دهند. پرورش طیور و صید ماهی نیز در آن اهمیت دارد. این منطقه، به‌‌استثنای غرب برزخ کارلیایی[۸]، قبلاً به نووگورود[۹] تعلق داشت و زمانی بخشی از آن در قرون ۱۶ و ۱۷ در کنترل سوئد بود. در ۱۷۲۱ به روسیه منضم شد. برزخ کارلیایی با ویبورگ تا ۱۹۴۴ متعلق به فنلاند بود. بیشتر این استان در جنگ جهانی دوم[۱۰] به اشغال نیروهای آلمانی درآمد و شاهد نبردهای سخت بود. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، ساکنان این استان، برخلاف شهروندان سن‌پترزبورگ، به حفظ نام لنینگراد رأی دادند.