اصالة الصحه
اَصالة‌الصِّحَه
قاعده‌ای در اصول فقه، یعنی عملی را که مکلف به دستور شرع به‌جا آورده، صحیح است مگر آن‌که بطلان آن ثابت شود. پس هرگاه مکلف در صحّت شرعی کاری که به دستور شرع انجام داده است تردید کند؛ حمل بر صحّت می‌کند و آثار عمل صحیح بر‌آن بار می‌شود، چه آن عمل، عبادی باشد مانند نماز یا غیرعبادی. مانند خرید و فروش.