انگر، ژان اوگوست دومینیک (۱۷۸۰ـ۱۸۶۷)

ژان اوگوست دومینیک انگر Jean،Auguste،Dominique Ingres
زادروز	۱۷۸۰م
درگذشت	۱۸۶۷م
محل زندگی	فلورانس و فرانسه
ملیت	فـرانسوی
شغل و تخصص اصلی	نقاش
مکتب	نیوکلاسیک
آثار	روژه و آنژلیک (۱۸۱۹)؛ استحمام کننده (۱۸۰۸)؛ زن حرمسرا (۱۸۱۴)
گروه مقاله	نگارگری و مجسمه سازی جهان

اَنگْر، ژان اوگوسْت دومینیک (۱۷۸۰ـ۱۸۶۷)(Ingres, Jean-Auguste-Dominique)

اَنگْر، ژان اوگوسْت دومينيک

نـقاش فـرانسوی. از نئوکلاسیکهای برجسته، و از شاگردان ژاک لوئی داوید بود. حدود سال‌های ۱۸۰۷ تا ۱۸۲۰ در رم هنر آموخت، و کار کرد، و مجموعۀ پیکرهای برهنۀ زن حرمسرا را به‌تصویر درآورد. سپس به فلورانس رفت، و در ۱۸۲۴ به فرانسه بازگشت. تک‌چهره‌هایی که در دهه‌های ۱۸۴۰ و ۱۸۵۰ ساخت از جزئیات و پرداختی عالی برخوردارند. در طراحی مهارت داشت و آن را «امانت هنر» می‌دانست؛ سبک کارش را ـ با تأثیر از رافائل و شفافیّت خطی و تکلّف متین آن ـ در تقابل کامل با رمانتیسمِ اوژن دُلاکروا پروراند. از میان آثار مهم او که در هنر آکادمیک فرانسۀ قرن ۱۹ تأثیری عمیق نهاد، روژه و آنژلیک (۱۸۱۹)، استحمام‌کننده (۱۸۰۸)، زن حرمسرا (۱۸۱۴)، هرسه در لوور، تک‌چهره‌هایی همچون مادام مواتسیه و فرانسوا ماریوس، درخور ذکرند. مضامین آثار اَنگر همچون سایر معاصرانش، طیف وسیعی را دربر می‌گیرند، ازجمله پردۀ مهتابی و رمانتیکِ رؤیای اوسیان، مضمون‌هایی از عهد عتیق و قرون وسطا، نقاشی‌های آیینی، پرده‌های دینی، تک‌چهره‌ها، و تابلوهایی از پیکر‌های برهنه‌ای که دست‌کم نام آن‌‌ها شرقی‌اند، همچونزن حرمسرا و حمام ترکی. اختلافش با رمانتیک‌ها، و کلاسی‌سیسم خاص خود او را می‌توان ناشی از اولویّتی دانست که برای طراحی نسبت به رنگ قایل بود. تک‌چهره‌های مدادی‌اش که بسیاری از آن‌ها را در سفر اولش به ایتالیا کشید، از تبحّر او در طراحی حکایت دارند. در میان تک‌چهره‌های رنگیِ او، شاهکار‌هایی همچون موسیو دو نوروَن و مادام دو سنون درخور ذکرند. موزۀ انگر در مونتوبان که در ۱۸۴۳ تأسیس شد، همۀ آثار موجود در آتلیۀ او، ازجمله ۴ هزار طراحی و شمار بسیاری نقاشی را دربر می‌گیرد، که وراث انگر آن‌ها را در اختیار موزه قرار دادند.

 

---