لوله کروکس
لولۀ کروکْس (Crookes tube)
وسیله‌ای برای تولید باریکه‌ای از الکترون‌‌های پرسرعت. سِر ویلیام کروکس[۱]، شیمی‌دان و فیزیک‌دان انگلیسی، آن را اختراع کرد. این لوله شیشه‌ای و حاوی هوا یا گازی است که فشار آن به کمتر از ۰.۱ تور، در حدود یک‌ده‌هزارم فشار متعارف جو، کاهش یافته است. هنگامی که ولتاژ الکتریکی بالایی بین دو الکترود انتهای لوله ایجاد شود، تابشی طلایی یا مایل به سبز در انتهای آنُدی لوله پدیدار می‌شود. این تابش را الکترون‌‌هایی ایجاد می‌کنند که به شیشه اصابت می‌کنند و زمانی آن‌ها را پرتو الکترونی می‌نامیدند.
- ↑ Sir William Crookes