ماهی سیاه کوچولو
ماهی سیاه کوچولو
نوشتۀ صمد بهرنگی، داستانی به فارسی و شناخته‌شده‌ترین اثر ادبی برای نوجوانان ایرانی، در ۱۳۴۷ش. داستانْ، با ساختاری افسانه‌ای، مبتنی بر سفر است. ماهی سیاه وضعِ موجودش را نمی‌پذیرد و از برکۀ بسته به‌سوی دریای رها حرکت می‌کند. معنای اثر، هرچند در دوره‌ای با مفاهیمی چون «اقدام برای تغییر جهان» درآمیخته بود، اما آن را می‌توان تمثیلی از سفر مخاطره‌آمیز نوجوانان برای کسب تجربه و آگاهی دانست. نقاشی‌های فرشید مثقالی برای این کتاب، جایزۀ اول جشنوارۀ بولونیا را برد و باعث شهرت اثر شد. این داستان به چند زبان ازجمله انگلیسی (به قلم توماس ریکس در ۱۳۵۵ش) و فرانسوی (توسط انجمن ایرانیِ اروپا در ۱۳۵۶ش)، ترجمه شده است.