بوپ، فرانتس (۱۷۹۱ـ۱۸۶۷)
بوپ، فِرانْتْس (۱۷۹۱ - ۱۸۶۷) (Bopp, Franz)
زبانشناس و لغتشناس آلمانی، متخصص زبان سانسکریت. به همراه ویلهلم فون هومبولت[۱] در کولژ دو فرانس[۲] تحصیل کرد و سپس در ۱۸۲۱ استاد دانشگاه برلین[۳] شد. درپی مطالعات او در زمینۀ زبانهای سانسکریت، یونانی، لاتینی، فارسی، و ژرمنی در ۱۸۱۶ ثابت شد که بین این زبانها پیوند وجود دارد.
بوپ، با همکاری راسموس راسک[۴] و یاکوب گِریم[۵]، بنیادگذار مطالعات زبانشناسی تطبیقی ـ تاریخی در قرن ۱۹ بود که در کار نودستورشناسان[۶] به اوج خود رسید. آثار متعدد دیگری نیز در زمینۀ دستور تطبیقی زبانهای سانسکریت، زند، ارمنی، یونانی، لاتینی، لیتوانیایی، اسلاوی باستانی، گوتیک، و زبانهای ژرمنی (۱۸۳۳ـ۱۸۵۲) دارد.