تراکئید
تراکِئید (tracheid)
یاختۀ موجود در بافت هدایت‌کنندۀ آب (آوند چوبی)، در بسیاری از گیاهان، ازجمله بازدانگان (مخروطیان) و سرخس گیان[۱]. تراکئید طویل و باریک، و انتهای آن نوک‌تیز است. دیواره‌های یاخته، جز در نواحی کوچک و گرد، به‌واسطۀ وجود لیگنین[۲] ضخیم شده‌اند. از این نواحی کوچک و گرد، آب و مواد معدنی محلول از یک یاخته به یاختۀ دیگر منتقل می‌شود. یاخته پس از بلوغ می‌میرد و فقط دیواره‌های آن باقی می‌مانند.