دستگاه پخش صوت

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۱۰ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۵۴ توسط Mohammadi2 (بحث | مشارکت‌ها) (تغییرمسیر به پخش صوت، دستگاه حذف شد)

پخش صوت، دستگاه (record player)

وسیله‌ای برای پخش اصوات ضبط‌ و ذخیره‌شده روی صفحۀ وینیلی[۱]. این اصوات به‌شکل شیاری مارپیچ ضبط می‌شوند. صفحه‌گردانی که با موتور کار می‌کند، صفحه را با دور ثابت می‌چرخاند و سوزن نصب‌شده در انتهای پیک‌آپ[۲] (برچین)، مطابق با الگوی پیچ‌وتاب شیار مارپیچی صفحه، مرتعش می‌شود. تراگردان[۳] تعبیه‌شده در انتهای پیک‌آپ این ارتعاشات را به سیگنال‌های الکتریکی[۴] تبدیل می‌کند. این تراگردان غالبا نوعی بلور پیزوالکتریکی[۵] است. سیگنال‌ها پس از تقویت به یک یا چند بلندگو انتقال می‌یابند و بلندگوها آن‌ها را به صوت تبدیل می‌کنند. شکل‌های دیگر پخش صوت عبارت‌اند از ضبط روی لوح فشرده (سی‌دی)[۶] و ضبط روی نوار مغناطیسی[۷]. توماس ادیسون[۸] با اختراع فونوگراف[۹]، و امیل برلینر[۱۰] (۱۸۵۱ـ۱۹۲۹) از پیش‌گامان فن پخش صوت بودند. در ۱۸۹۶، برلینر نمونۀ اولیه‌ای را از صفحۀ وینیلی اختراع کرد. دستاوردهای جدید عبارت‌اند از صدای استریوفونیک[۱۱] و ضبط دیجیتال روی دیسک فشرده.

 


  1. vinyl disc
  2. pick-up
  3. transducer
  4. electrical signal
  5. piezoelectric crystal
  6. compact disc
  7. magnetic tape
  8. Thomas Edison
  9. Phonograph
  10. Emile Berliner
  11. stereophonic sound