شیکوکو
شیکوکو (Shikoku)
کوچکترین جزیره از چهار جزیرۀ اصلی ژاپن، در جنوب هونشو[۱]، در شرق کیوشو[۲]، با ۱۸,۸۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۴,۱۸۳,۰۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۵). چهار استان کاگاوا[۳]، توکوشیما[۴]، اهیمه[۵]، و کوچی[۶] را در خود جا داده است. شهرهای بزرگ آن عبارتاند از ماتسویاما[۷] و تاکاماتسو[۸]. تراکم جمعیت بیشتر در جلگههای کوچک ساحلی در مقابل دریای درونبومی[۹] است. شیکوکو دارای آب و هوای معتدل، اما همواره با طوفانهای شدید دریایی و بارندگیهای سنگین تابستانی روبهرو است. میزان بارش سالانه در جنوب به ۲۶۶ سانتیمتر میرسد. قلۀ ایشیزوچی[۱۰]، با ۱,۹۸۰ متر ارتفاع، مرتفعترین نقطۀ آن است. جزیرۀ شیکوکو از لحاظ منابع کانی فقیر است و کارخانههای بزرگ ندارد. پلی معلق بر فراز گرداب ناروتو[۱۱]، در سِتو نایکای[۱۲] (دریای درونبومی) شیکوکو را به جزیرۀ آواجیشیما[۱۳] متصل کرده است.