بروتالیسم

بروتالیسم (Brutalism)

سبکی در معماری که در دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ پا‌گرفت، و در کارهای لوکوربوزیه و میس وان در روهه ریشه دارد. این سبک بر کارکردگرایی و برخورد صادقانه با مصالح، با رویکردی انعطاف‌ناپذیر تأکید دارد، و در آن استفاده از فولاد و بتون ارجح است. اصطلاح بروتالیسم را آلیسون و پیتر اسمیتسون ساختند ، و این سبک را در انگلستان تکامل بخشیدند. طرح اسمیتسون‌ها برای مدرسۀ هانستنتون، در نورفوک (۱۹۴۹ـ۱۹۵۴)، یادآور کارهای میس وان در روهه است، هر‌چند که صداقت بی‌رحمانه‌تری دارد و همۀ عناصر خدماتی را در معرض دید قرار داده است. جک لین و آیور اسمیت در پارک هیل هاوسینگ اِستِیت، در شفیلد (۱۹۶۱)، از بتون پرداخت نشده استفاده کردند که مشخصۀ کارهای متأخر لوکوربوزیه است.
 

---