کوره روباز
کورۀ روباز (Open-hearth furnace)
روشی برای فولادسازی[۱]. امروزه فرآیند فولادسازی اکسیژنی[۲] جای آن را گرفته است. این فرآیند را ویلیام زیمنس[۳] و فریدریش زیمنس[۴] آلمانی‌تبار در انگلستان ابداع کردند (۱۸۶۴). در همان سال، پیِر مارتین[۵] و امیل مارتین[۶] آن را در فرانسه تکمیل کردند. در کور روباز که آتشدانی وسیع و نعلبکی‌شکل است و سقفی کوتاه دارد، چدن خام مذاب[۷] و آهن قراضه[۸] را بارگیری می‌کنند و مشعل‌های سقفی کوره، که هوای پیش‌گرم‌شده مصرف می‌کنند، به بار گرما می‌دهند. این فرآیند را فرآیند زیمنس ـ مارتین[۹] نیز می‌نامند.