آلفارو، الویی (۱۸۴۲ـ۱۹۱۲)
آلفارو، اِلویی (۱۸۴۲ـ۱۹۱۲)(Alfaro, Eloy)
ژنرال، دولتمرد، و رئیس‌جمهور اکوادور (۱۸۹۵ـ۱۹۰۱؛ ۱۹۰۷ـ۱۹۱۱). در چندین شورش شرکت داشت تا سرانجام با کمک ارتش لوئیس کوردرو[۱]، رئیس‌جمهور وقت را سرنگون کرد (۱۸۹۵)، اما نتوانست از کشمکش‌های سیاسی اجتناب کند و حکومتی منظم را بنیان نهد. در ۲۲سالگی فرماندار مانابی[۲] را ربود و ۲۵ سال بعد رهبری انقلابی بود. او در اولین دورۀ ریاست جمهوری‌اش آزادی مذهبی را رواج داد. ازدواج مدنی را نهادینه کرد و از آموزش عمومی حمایت کرد. پس از دومین دورۀ ریاست جمهوری‌اش تبعید شد و سپس مخالفانش او را در کیتو[۳] کشتند.