اسقف
اُسْقُف (bishop)
(از ریشۀ یونانی اپیسکوپوس به‌معنی «ناظر») از مقام‌های عالی روحانی مسیحی در کلیساهای کاتولیک رومی[۱]، ارتدوکس شرقی[۲]، و انگلیکان[۳]، رتبۀ قبل از سراسقف[۴]. ناحیۀ تحت مسئولیت اسقف[۵] را اسقف‌نشین[۶] می‌نامند. در آغاز اسقف‌ها را جماعت مسیحی برمی‌گزیدند، ولی در کلیسای کاتولیک رومی آنان را پاپ[۷] منصوب می‌کند، هرچند در برخی از کشورها مانند اسپانیا نامزدها را مقامات دولتی تعیین می‌کنند. در کلیسای ارتدوکس شرقی اسقف‌ها همیشه راهب[۸]اند. در کلیسای انگلستان نخست‌وزیر به توصیۀ سراسقف کنتربری[۹] اسقف‌ها را انتخاب می‌کند، اگر اسقفیه خیلی بزرگ باشد برای اسقف دستیار کشیش (سوفراگان)[۱۰] هم انتخاب می‌شود. اسقف‌ها موظف‌اند جلساتی با یکدیگر برای رسیدگی به امور اعتقادی یا انضباطی برگزار کنند. تأیید و رتبه‌بخش مناصب روحانی[۱۱] و اجرای مراسم تسجیل[۱۲] (نیز مراسم غسل تعمید[۱۳] در کلیسای ارتدوکس) از وظایف آن‌هاست. در کلیساهای متدیستی[۱۴] و لوتری[۱۵]، اسقف بیشتر یک مقام ناظر رسمی است. نخستین زنی که در جامعۀ انگلیکان[۱۶] به رتبۀ اسقفی رسید، باربارا هریس[۱۷] از کلیسای اسقفی امریکا[۱۸] بود (۱۹۸۹). پیش‌تر، در کلیسای ارتدوکس شرق، مقامی نیز وجود داشت که اسقف‌یار نامیده می‌شد. اسقف‌یاران روحانیان بی‌همسری بودند که با اسقف‌های ارتدوکس کار می‌کردند.