اصول نقد ادبی
اصول نقد ادبی (Principles of Literary Criticism)
کتابی نظری دربارۀ نقد ادبی، نوشتۀ آیور آرمسترانگ ریچاردز[۱]، به زبان انگلیسی، منتشرشده در ۱۹۲۴. نظریۀ بنیادینی که در این اثر پرورده شده، عبارت است از اینکه تجربههای زیباشناختی و هنری هیچ تفاوتی با تجربههای دیگر انسان در زندگی ندارند و اساساً تمایز و تفاوت میان هنر و زندگی، تمایز و تفاوتی لفظی است. اصول نقد ادبی، که میتوان آن را سرآغاز نقد ادبی نوین دانست، درپی دیگر اثر ریچاردز، معنای معنی، منتشر شد. ریچاردز در معنای معنی، نقد ادبی را بر کارکردهای نمادین زبان پايهگذاري کرده بود، اما در اصول نقد ادبی توجه خود را به کارکردهای عاطفی زبان معطوف کرد و تعریفی استوار از گونههای ادبی، بهویژه شعر، ارائه داد. به باور ریچاردز، شعر اساسیترین محرک فرهنگ است. منتقدانی چون بلکمور[۲] و نایتز[۳] از این کتاب تأثیر پذیرفتهاند.