فرهاد قایمیان

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۵ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۰۱ توسط Nazanin (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
فرهاد قائمیان
زادروز اردبیل 15 اسفند 1344ش
ملیت ایرانی
شغل و تخصص اصلی بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر
آثار سر دلبران (محمدحسین لطیفی- ۱۳۹۷)؛ گاندو (جواد افشار- ۱۳۹۷)؛ رستاخیز (احمدرضا درویش- ۱۳۹۱)؛ بادیگارد (ابراهیم حاتمی‌کیا- ۱۳۹۴)
گروه مقاله سینما
جوایز و افتخارات نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد در هفدهمین و سی و یکمین دوره‌ی جشنواره‌ی فیلم فجر‏
فرهاد قائمیان
فرهاد قائمیان

فرهاد قائمیان (اردبیل 15 اسفند 1344ش- )

بازیگر ایرانی سینما، تئاتر و تلویزیون. از دوران تحصیلات دبیرستان فعالیت‌های هنری را با بازی در تئاتر آغاز کرد. از جمله همان دوره با نمایش چشم در چشم باد در اردوی کشوری رامسر حضور یافت (1357). در سال 1368 با بازی در فیلم کوتاه تنها صداست که می‌ماند (ساخته‌ی افشین علیزاده) برای نخستین بار مقابل دوربین قرار گرفت و تا سال 1370 و سال‌های بعد نیز در قریب 10 فیلم کوتاه بازی کرد. در سال ۱۳۷۰ اولین تجربه بازیگری حرفه‌ای‌اش را با فیلم دمرل (به کارگردانی یدالله صمدی) شروع کرد و اولین کار تلویزیونی او نیز در سال 1377 و بازی در مجموعه‌ی طریق عشق (حسین مختاری) بوده است. در کارنامه‌ی هنری قائمیان جز بازی در ده‌ها فیلم و سریال و نمایش تلویزیونی و فیلم سینمایی و تئاتر صحنه‌ای، طراحی صحنه و لباس و مشاور کارگردان بیشتر از 20 نمایش صحنه‌ای و تلویزیونی و کارهای اجرایی‌ای چون عضویت در ستاد برگزاری جشنواره‌های تئاتر استانی و منطقه‌ای، عضویت درهیأت مؤسس گروه تئاتر فراسو، مدیریت تولید تعدادی مجموعه‌ی تلویزیونی، عضویت در هیات داوران جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم کوتاه تهران (1393)، عضویت در هیات داوران جشنواره‌ی تئاتر مقاومت (1397) و چندین فعالیت دیگر نیز دیده می‌شود.


گزیده‌ای از جوایز و افتخارات

نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد در هفدهمین دوره‌ی جشنواره‌ی فیلم فجر‏ (1377) برای فیلم هیوا؛ نامزد دریافت تندیس حافظ بهترین بازیگر برای فیلم دعوت در یازدهمین جشن دنیای تصویر (1388)؛ نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد در سی و یکمین دوره‌ی جشنواره‌ی فیلم فجر‏ (1391) برای فیلم استرداد.


گزیده‌ای از آثار نمایشی

بازی در نمایش چپو (داود جلائی- 1367)؛ بازی در نمایش حکایت اول روایت (عظیم اسدی- 1367)؛ بازیگر و طراح صحنه‌ و لباس نمایش تراژدی دوم (عظیم اسدی- 1373)؛ طراح‌ صحنه و طراح لباس در نمایش‌های توناک، مرگ تابوت، خلوت و مهر گیاه (توحید معصومی- به ترتیب 1373، 1374، 1375 و 1375)؛ بازی در نمایش مرگ و شاعر (کیومرث مرادی- 1385)؛ بازی در نمایش عشق اتفاقی نیست که بیفتد (وحید جلیلوند- 1390)؛ بازی در نمایش بازار عاشقان (هادی مرزبان- 1395).


گزیده‌ای از مجموعه‌های تلویزیونی

شهریار (کمال تبریزی- 1384)؛ وفا (محمدحسین لطیفی- ۱۳۸۵)؛ بی‌صدا فریاد کن (مهدی فخیم‌زاده- ۱۳۸۶)؛ عملیات ۱۲۵ (بهروز افخمی- ۱۳۸۷)؛ نردبام آسمان (محمدحسین لطیفی- ۱۳۸۸)؛ شوق پرواز (یدالله صمدی- ۱۳۹۰)؛ لبه‌ی آتش (جواد افشار- ۱۳۹۰)؛ تعبیر وارونه‌ی یک رؤیا (فریدون جیرانی- ۱۳۹۴)؛ سر دلبران (محمدحسین لطیفی- ۱۳۹۷)؛ گاندو (جواد افشار- ۱۳۹۷).


گزیده‌ای از آثار سینمایی

سارای (یدالله صمدی- ۱۳۷۶)؛ هیوا (رسول ملاقلی‌پور- ۱۳۷۷)؛ نسل سوخته (رسول ملاقلی‌پور- ۱۳۷8)؛ قارچ سمی (رسول ملاقلی‌پور- 1380)؛ رنگ شب (محمدعلی سجادی- ۱۳۸۰)؛ شهر زیبا (اصغر فرهادی- ۱۳۸۲)؛ تارا و تب توت فرنگی (سعید سهیلی- ۱۳۸۲)؛ شوریده (محمدعلی سجادی- ۱۳۸۳)؛ به رنگ ارغوان (ابراهیم حاتمی‌کیا- ۱۳۸۳)؛ مخمصه (محمدعلی سجادی- ۱۳۸۶)؛ دعوت (ابراهیم حاتمی‌کیا- ۱۳۸۷)؛ استرداد (علی غفاری- ۱۳۹۰)؛ رستاخیز (احمدرضا درویش- ۱۳۹۱)؛ بادیگارد (ابراهیم حاتمی‌کیا- ۱۳۹۴).