اسالمی

اَسالِمی
از گویش‌های تالشی رایج در منطقۀ اسالم. در نظام آوایی و صرف فعل و پیشوندها به تالشدولابی و خوشابری نزدیک‌تر است. تأثیرپذیری اسالمی از ترکی بیشتر از تالشدولابی و از گیلکی، کمتر از آن است. با این همه از اسالم به طرف تالش جنوبی رواج ترکی کمتر می‌شود.

در اسالمی نشانۀ جمع e پایانی است (به جای en در گویش‌های شمالی تالش). صفت قبل از اسم قرار می‌گیرد، مثلاً xosakla «دختر خوب». نشانۀ معرفه در اسالمی r است که پس از مصوت e جمع می‌آید، مثلاً nunerkionon «نان‌ها را کجا گذاشتی». از واژگان اسالمی: bro «برادر»، xolo «خواهر»، xasura «پدرشوهر ـ پدرزن»، baznustim [خوشابری zunum، تالشدولابی baznim] «می‌دانم».