میرزا شفیع مازندرانی
میرزا شفیع مازندرانی (1159 - 1234ق)
(با نام کامل: میرزا محمد شفیع بندپی مازندرانی؛ ملقب به اعتمادالدوله و آصفالدوله) صدراعظم ایران در زمان فتحعلی شاه قاجار، فرزند حاج میرزا احمد، از خدمتگزاران نادرشاه افشار. میرزا شفیع متولد بخش بندپی غربی شهرستان بابل بود. وقتی آقا محمد خان قاجار به بارفروش مازندران رفت، به او ملحق شد و چون خط زیبایی داشت، مورد توجهاش قرار گرفت. در زمان صدارت حاج ابراهیم خان شیرازی اعتمادالدوله، او رئیس دیوان محاسبات بود و پس از کشته شدن حاج ابراهیم خان شیرازی در ذیحجه 1215ق، او به صدارت رسید و وزیر اعظم فتحعلی شاه شد و تا 1234ق صدراعظم بود. 20 سال صدارت کرد و تبدیل به شخص بسیار متمولی شد. او مطابق میل بیگانگان عمل میکرد.
میرزا شفیع مازندرانی در 19 رمضان 1234ق در قزوین درگذشت. پس از مرگش، صدارت به حاج محمد حسین خان نظامالدوله اصفهانی رسید. یک دختر از میرزا محمد شفیع باقی ماند که فتحعلی شاه او را به پسر شانزدهم خود همایون میرزا متخلص به حشمت (متوفی 1273ق) داد..