پلئیاد
Pléiade
عنوانی برای چندگروه هفت‌نفره از فلاسفه و، خاصه، شاعران در تاریخ غرب. از ریشۀ پلیادس[۱] یونانی (به معنای کبوترها) گرفته شده و در اساطیر یونانی هفت دختر اطلس و پلیون بودند. وقتی اوریون شکارچی در حال تعقیب آنها و مادرشان بود، برای نجات شروع به دعا کردند. خدایان نیز آنها را تبدیل به کبوترهایی کردند و بعدها به شکل ستاره درآمدند. زئوس هفت خواهر را به‌صورت خوشۀ پروین (ثریا/ صورت فلکی گاو) در آسمان قرار داد.
این نام نخستین بار برای گروهی از فیلسوفان سدهٔ ۶ ق‌م یونان به کار رفت و پس از آن برای چندگروه هفت‌نفره از شاعران در دوره‌های مختلف تاریخ به کار گرفته شده است. از آن جمله‌اند گروه شاعران تراژدی‌سرایی که قرن سوم قبل از میلاد در اسکندریه می‌زیستند (و آپولونیوس، کالیماخوس، تئوکریتوس و لیکُفرُن از اعضای آن بودند) و نیز گروهی که در قرن نوزدهم در روسیه با شرکت الکساندر پوشکین و ميخائيل لرمانتف به وجود آمد. در قرن بيستم نیز در فرانسه، پل والری و چند شاعر دیگر، گروهی به همین نام تشکیل دادند.
- ↑ Pleiades