ابراهیم غزنوی
ابراهیم غزنوی ( ـ۴۹۲ق)
(نام کامل: سلطان ابوالمظفر ظهیرالدوله رضی‌الدین ابراهیم بن مسعود بن محمود غزنوی) دومین پادشاه (حک: ۴۵۱ـ۴۹۲ق) سلسلۀ غزنوی. فرزند مسعود اول بود و پیش از سلطنت، در دورۀ حکومت طغرل کافر نعمت مدتی در قلعۀ بزغند زندانی بود و پس از مرگ برادرش، فرخ‌زاد، امرای غزنوی او را از زندان بیرون آوردند و بر تخت نشاندند. ابراهیم نخست به برقراری ارتباط با سلاجقه پرداخت و طی عهدنامه‌ای مناطق ختلان و چغانیان و قبادیان را به آنان واگذار کرد و با پیوندهای سببی به این ارتباط استحکام بخشید. همچنین در دوران سلطنتش به ترمیم خرابی‌ها و ویرانی‌های غزنین پرداخت. او در حدود ۴۷۱ق، به هند لشکر کشید و در آن‌جا فتوحاتی کرد. مسعود سعد سلمان و ابوالفرج رونی در اشعار خود وی را ستوده‌اند.
| ابراهیم غزنوی | |
|---|---|
| درگذشت | ۴۹۲ق |
| ملیت | ایرانی |
| دوره | حک: ۴۵۱ـ۴۹۲ق |
| گروه مقاله | تاریخ ایران |
| خویشاوندان سرشناس | مسعود اول (پدر) - فرخ‌زاد (برادر) |