مهیاوه
از سس‌های مورد استفاده در مناطق جنوبی ایران، به‌ویژه در استان هرمزگان و نواحی جنوبی استان فارس. کلمۀ مَهیاوه و شکل‌های دیگر آن (چون مَهوه، مَهویه) شکل محلی ترکیب دو کلمۀ ماهی و آب است. در آشپزی مناطق جنوبی کاربردهای مختلفی دارد؛ از جمله آن را در وعده‌های غذایی به عنوان چاشنی روی نان می‌مالند یا نان را در ظرف آن فرو می‌کنند و می‌خورند یا هنگام پخت نان به عنوان چاشنی روی نان می‌مالند. برای استفاده از مهیاوه به عنوان غذا، چند قاشق از آن را با روغن مایع و مقداری روغن رقیق کرده و با نان می‌خورند. مهیاوه به دلیل طعم نامطبوع و تندی و شوری زیاد، در مصرف‌های نخست به مذاق کسی که آن را تناول می‌کند ناخوشایند است. این محصول غذایی جز به صورت دست‌ساز به صورت بسته‌بندی‌های صنعتی نیز تولید و عرضه می‌شود.
مواد اولیه
- ماهی ساردینِ خشک شده: 500 گرم
- تخم گشنیز: 200 گرم
- پوست نارنج خشک شده: 6 برگه
- خردل: 500 گرم
- رازیانه: 200 گرم
- نمک
طرز تهیه