فرامرز سلیمانی
فرامرز سلیمانی (ساری 3 آبان 1319- امریکا 4 دی 139۴ش)
شاعر، مترجم، منتقد ادبی و پزشک. دورههای تحصیلی ابتدایی و متوسطه را در ساری و تهران پشت سر گذاشت. در رشتۀ پزشکیِ دانشگاه علوم پزشکی تهران فارغ‌التحصیل شد. سپس در امریکا در رشتۀ زنان و زایمان تخصص و در رشتۀ بیهوشی زنان و زایمان فوق تخصص گرفت.
آثار ادبی سلیمانی در نشریاتی چون بایا، بنیاد، دنیای سخن و کلک به چاپ رسید. او از سال‌های پیش از انقلاب در زمرۀ شاعران جریان شعر ناب و خود از پایهگذاران جریان شعری به نام موج سوم بود. سلیمانی در امریکا انتشاراتی به نام کتاب موج به راه انداخت و تا پیش از مرگش، سردبیر این انتشارات و دبیر بخش انگليسیِ ماهنامۀ ادبی نوشتا بود.
برخی از آثار تحقیقی و تألیفی
خموشانه: گزینه شعرهای 13۵۵- 13۵9ش (تهران، 13۶0ش)؛ سرودهای آبی (هفت سرود بلند) (تهران، 13۶0ش)؛ شعر، شهادت است: نقد و بررسی شعر انقلاب (تهران، 13۶0ش)؛ خطها و نقطهها 13۴8- 13۵۴ش (تهران، 13۶1ش)؛ زایمان بیدرد (زایمان طبیعی) (تهران، 13۶۴ش)؛ آبستنی و زایمان طبیعی با همکاری فروهر مینوی (تهران، 13۶8ش)؛ رؤیاییها: یک سرود بلند (تهران، 13۶8ش)؛ آوازهای ایرانی (تهران، 13۶8ش)؛ هرمان هسه دگردیسی شاعر: شعرها، طرحها و زندگینامۀ مصور همراه با نقد و بررسی آثار هرمان هسه (تهران، 13۶8ش)؛ از سفر شاهنامه (تهران، 13۶9ش)؛ فرهنگنامۀ پزشکی با همکاری بهمن خالقیان (تهران، 13۶9ش)؛ دو با مانع: برگزیدۀ اشعار منوچهر نیستانی (تهران، 13۶9ش)؛ بارورتر از بهار: نقد و بررسی و نمونههای شعر زنان ایران (تهران، 13۶9ش)؛ از گلوی سرخ سهراب: گزینه شعرهای 13۴8- 13۶9ش (نیویورک، 1370ش)؛ نیما، موج و دریا: بر اساس قصهای از اوکتاویو پاز (گرگان، 1379ش)؛ شب رؤیاییها: یک سرود بلند دیگر از شعرهای 1990- 1999م (1370- 1379ش) (تهران، 1380ش).